Orędzie Królowej Pokoju przekazane przez Mirjanę 02.02.2012

„Drogie dzieci, jestem z wami tak długo i już tyle czasu wskazuje wam na Bożą obecność i Jego niezmierną miłość, bo chcę abyście ją wszyscy poznali. A wy moje dzieci? Wy patrząc na otaczający was świat nadal jesteście głusi i ślepi i nie chcecie widzieć dokąd on zmierza bez mojego Syna. Wyrzekacie się Go, choć On jest źródłem wszelkich łask. Słuchacie mnie kiedy do was mówię, lecz wasze serca są zamknięte i nie słyszycie mnie. Nie prosicie Ducha Świętego o światło. Dzieci moje, zapanowała pycha. Ja wskazuję wam pokorę. Dzieci moje, zapamiętajcie, tylko pokorna dusza promienieje czystością i pięknem, gdyż poznała miłość Bożą. Tylko pokorna dusza staje się rajem, gdyż przebywa w niej mój Syn. Dziękuję wam!… Ponownie proszę was módlcie się za tych, których mój Syn wybrał, a są nimi wasi pasterze.”

Tłumaczenie z języka chorwackiego. Dziękuję

W czasie objawienia Matki Bożej dla Mirjany w Neapolu zebrało się około 25.000 wiernych z Włoch i zagranicy. Widząca przybyła na spotkanie modlitewne o godz. 8: 20. Objawienie Matki Bożej rozpoczęło się o 8: 45 i trwało 8 minut. Mirjana w czasie objawienia (zobacz nagranie). Dzisiejszego poranka jak każdego drugiego dnia miesiąca Gospa z Mirjaną modliły się za tych, „którzy nie poznali miłości Bożej”.

Źródło: medziugorje.blogspot.com/

Ivan do zgromadzonych w Kalamazoo w USA o punkcie zwrotnym

Skrócone tłumaczenie przemówienia Ivana Dragicevica z kościoła Św. Józefa w Kalamazoo,  z dnia 31 stycznia 2012 roku.
W swoim długim przemówieniu Ivan mówił o punkcie zwrotnym dla ludzkości, kościoła, i rodziny. Punkt zwrotny należy rozumieć jako decyzję czy idziemy w stronę BOGA czy się od Niego odwracamy. Prawidłowa decyzja, a więc BÓG przyniesie nam pokój . Światowe rzeczy nie przyniosą nam wewnętrznego pokoju a wręcz spowodują , że się głęboko rozczarujemy. W związku z tym musimy podjąć decyzję aby zaakceptować ten wieczny skarb. Wszystko inne przemija. Tutaj na ziemi jesteśmy pielgrzymami, którzy mają podjąć decyzję aby podążać prawidłową drogą. Nasza Pani wzywa nas “chodźcie do mnie wszyscy zmęczeni, dam wam siłę”. Źródłem tej siły jest Jezus, dzisiaj przyszliśmy do Niego, do centrum naszego życia. Nasza Pani mówi “Msza Święta jest centrum waszego życia, jeśli jutro mielibyście zrobić wybór czy przyjść do mnie czy na Msze Świętą, idźcie na Mszę Świętą”.. Iść na Mszę Świętą znaczy spotkać Jezusa, oddać się Jemu, otrzymać Go. Dzisiaj przyszliśmy do Naszej Matki aby Ją objąć, oddać Jej nasze problemy, troski, powiedzieć Jej módl się za nas, wstawiaj się za nas do swojego Syna.. Ona jest z nami ze swoim Synem ale my musimy odpowiedzieć na ile my jesteśmy z Nią, ile czasu spędzamy na modlitwie ..Ona nas kocha Jej łzy spływają, tak nas kocha…. W jednym przesłaniu mówi: ” Gdybyście wiedzieli jak bardzo was kocham płakalibyście z radości.” Ona nas kocha i nosi w swoim sercu, dzisiaj w trakce objawienia była szczęśliwa i radosna. Ta radość była w Jej oczach. Nasza Pani jest z nami przez 30 lat, uczy nas, jest naszą nauczycielką. Jej syn prowadzi nas i Ona mówi; “Mój Syn posłał mnie aby wam pomóc…”
Ivan mówił o tym że nie jest łatwo być w świetle nieba przez 30 lat, widzieć piękne oblicze Matki Bożej i później wracać do codzienności. “ Chciałbym trwać przed Nią , patrzyć się na Nią. To jest wielki dar , i nie wiem jak mam się odwdzięczyć za ten dar, ale wiem też, że mam również dużą odpowedzialność.”
Następnie Ivan mówił o swojej przeszłości, ciężkich czasach komunizmu, braku pokoju, wolności słowa, ciężkiej pracy w polu(musiał wstawać o 5 rano, zajmować się młodszym rodzeństwem, pracować w polu przy uprawie winogron i tytoniu.) Ivan zawsze marzył o dniu wolnym aby mógł odpocząć.
Ivan opowiadał o tym jak pierwszy raz zobaczył Naszą Panią i uciekał przed Nią, zamknął się w pokoju i wyszedł dopiero nastepnego dnia aby iść z rodziną i ludźmi z wioski na Górę Objawień. Ivan był wychowany w rodzinie katolickiej, chodzącej do Kościoła, rodzice zawsze po Mszy świętej wypytywali go o czym było kazanie. Ivan rozśmieszył ludzi przyznając się do tego, że w kościele był zawsze obecny ciałem ale dusza i serce były na boisku,jako chłopiec nie mógł się doczekać końca Mszy Świętej. Pewnego razu zapytał się Naszej Pani; “dlaczego mnie wybrałaś?” Nasza Pani odpowiedziała “ Ja nie zawsze wybieram najlepszych”. Po tej odpowiedzi Ivan już nigdy nie zapytał się po raz drugi.
Ivan mówił o duchowej recesji . Nasza Pani mówiła w jednym ze swoich orędzi: “Jesteście płucami mojego kościoła, jeśli będziecie mocni, kościół będzie mocny”. Nasza Pani również mówiła  o tym że nie ma żyjącego kościoła bez mocnej rodziny, prosiła o odnowę rodziny przez modlitwę, różaniec, uczestnictwo we Mszy Świętej, posty, spowiedź, Eucharystie, czytanie Pisma Świętego. Nasza Matka prosi :” Módlcie się, módlcie się, módlcie się”, a ludzie często odpowiadają, że nie mają czasu na modlitwę. Wtedy Nasza Pani odpowiada, że czas nie jast problemem ale miłość do modlitwy. Jeśli mamy serce otwarte i kochamy to co robimy, to zawsze znajdziemy czas.
Ivan stwierdził, że Matka Boża nigdy nie mówi o końcu świata albo o tym kiedy przyjdzie Jezus. Nasza Pani w czasie objawienia długo modliła się nad księżmi , chorymi i wszystkimi zgromadzonymi w kościele. Prosiła o osobistą odnowę, nawrócenie i powiedziała: “kochaj, przebaczaj i przynieś radość światu!”

Opracowała Małgosia

Ofiarowanie Pańskie

2 lutego, czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego, zwane dawniej świętem Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, a w tradycji polskiej świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest to pamiątka ofiarowania małego Chrystusa w świątyni jerozolimskiej.

Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej było ważnym wydarzeniem w życiu Świętej Rodziny. Święty Łukasz tak je opisuje: „Gdy zaś nadszedł dzień poddania ich, zgodnie z Prawem Mojżeszowym, oczyszczeniu, zanieśli Go do Jerozolimy, aby był ofiarowany Panu, według tego, co jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć ofiarę zgodnie z tym, co jest powiedziane w Prawie Pańskim: parę synogarlic lub dwa gołąbki” (Łk 2, 22-24).

W Polsce święto Ofiarowania Pana Jezusa nabrało charakteru wybitnie maryjnego. Polacy widzą w Maryi tę, która sprowadziła na ziemię niebiańskie Światło i która nas tym Światłem broni i osłania od wszelkiego zła. Dlatego często brano do ręki gromnice, zwłaszcza w niebezpieczeństwach wielkich klęsk i grożącej śmierci, kiedy tylko interwencja Opatrzności mogła pomóc.

Podczas burzy stawiano je w oknach, stąd nazwa – gromnice. Gromnicami zażegnywano klęski gradowe, ich dymem kreślono znaki krzyża na drzwiach, piecu, oknach i belkach stropowych jako zapory przeciw nieczystym siłom i nieszczęściom.

W każdym domu była przynajmniej jedna gromnica. Zapalano ją przy konającym, aby Maryja – która niosła do świątyni Jezusa, Światłość Prawdziwą – prowadziła dusze umierających wprost do wiekuistej światłości.

ze strony Głos Ojca Pio