Czytając przed laty księgę Objawienie św. Jana odniosłem wrażenie, że w dwóch jej fragmentach prorok opisuje w sposób niemal dosłowny postać i działalność papieża Jana Pawła II. Ponieważ w księdze tej jest wiele symboli, jej tekst jest bardzo tajemniczy i niejednoznaczny uznałem, że to tylko moje subiektywne odczucie.
Po śmierci Jana Pawła II wielu obserwatorów zauważyło zastanawiającą rzecz – jego życie i śmierć były w jakiś przedziwny i niewytłumaczalny sposób związane z liczbą 13.
Suma cyfr daty jego śmierci 02.04.2005 daje liczbę 13 (2+4+2+5=13),
Zmarł o godzinie 21:37 – suma cyfr daje również 13 (2+1+3+7=13).
Suma cyfr daty i godziny śmieci to dwie trzynastki czyli 26 (13 +13) – okazuje się, że 26 lat trwał jego pontyfikat i w wieku 26 lat przyjął święcenia kapłańskie
Wyliczono, że Papież żył dokładnie 31 tysięcy dni – odwrócenie cyfr daje 13.
Jan Paweł II był kolejnym 265-tym Papieżem, suma cyfr daje 13 (2+6+5=13)
W wieku 58 lat został wybrany Papieżem – suma cyfr 5+8 =13.
Zmarł w 85 roku życia – suma cyfr 8+5=13
W swoim herbie umieścił literę M – jest to 13 litera alfabetu łacińskiego.
„Jan Paweł drugi” – to 13 liter.
Ioannes Paulus – to 13 liter.
Więcej na ten temat znaleźć można na różnych stronach internetowych, wystarczy wpisać w wyszukiwarkę: „Jan Paweł II liczba 13”. Autorzy tych opracowań nie wyjaśniają jakie znaczenie ma związek papieża z tą właśnie liczbą. Zauważają tylko, że taki związek wyraźnie istnieje.
Gdy niedawno wróciłem do lektury Apokalipsy św. Jana, zauważyłem, że te fragmenty, które według mojego odczucia opisują postać Jana Pawła II, również ściśle związane są z liczbą 13. Pierwszy fragment znajduje się w rozdziale 8 wersecie nr 13. Drugi fragment jest w rozdziale 14, a składa się z dwóch wersetów 6 i 7, dodanie numerów tych wersetów daje również liczbę 13 ( 6 + 7=13). Wzbudziło to moje zainteresowanie, ponieważ trudno było mi uznać, że jest to przypadek. Dlatego postanowiłem dokładniej przeanalizować ten tekst, co doprowadziło mnie do następującego wniosku. Według mnie prorok w tych fragmentach przepowiedział pojawienie się na świecie, prawdziwego bożego posłańca, którym był Karol Wojtyła – Jan Paweł II. Wnioskuję tak nie tylko dlatego, że na to wskazuje treść tych fragmentów, lecz głównie dlatego, że potwierdzają to przypisane do tych fragmentów liczby, wynikające ze struktury tekstu i stanowiące numerację rozdziałów i wersetów, między innymi liczba 13, której tak wyraźny związek z Janem Pawłem II został po jego śmierci zauważony.
Najpierw jednak podaję analizę tekstu, celem wyjaśnienia skąd się wzięło moje wrażenie, że prorok opisuje tu postać Jana Pawła II.
Ap.14.6 Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu.
…Potem ujrzałem innego anioła…
Prorok podaje, że w swej wizji ujrzał „anioła”. Słowo to często kojarzy się z istotą duchową. Jednak w Piśmie świętym jest wiele przykładów na to, że anioł może mieć również postać cielesną człowieka (Rdz. 18.1-15, Rdz 19.1-22, Hbr 13.2). Słowo „anioł” oznacza w dosłownym tłumaczeniu „posłaniec”. Zatem może tu być mowa o człowieku, który jest prawdziwym bożym posłańcem powołanym do wypełnienia powierzonej misji.
…lecącego przez środek nieba…
Od wieków artyści tworzyli wizerunki aniołów w postaci ludzi posiadających skrzydła, gdyż nie wyobrażano sobie innej możliwości „latania”. Od czasów gdy samolot stał się popularnym środkiem lokomocji, zapis ten nabrał również innego znaczenia. Latanie może tu oznaczać, że postać o której mowa, będzie znana z tego, że podróżując po świecie korzysta głównie z samolotu.
…mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia…
Misją opisanej tu postaci jest głoszenie Dobrej Nowiny czyli Ewangelii.
…wśród tych, którzy siedzą na ziemi…
W dzisiejszych czasach jest na świecie wiele dużych obiektów wyposażonych w liczne i wygodne miejsca do siedzenia, jednak prorok podaje, że słuchający słów bożego posłańca „siedzą na ziemi”. Oznacza to, że na spotkania z omawianą tu postacią przybywać mają tak wielkie rzesze słuchaczy, że nikt nie mógłby zapewnić wszystkim wygodnych miejsc do siedzenia, stąd właśnie w wizji proroka, słuchające Ewangelii tłumy ludzi „siedzą na ziemi”.
…wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu…
Głoszenie Słowa Bożego ma docierać do każdego narodu i szczepu, ma się odbywać we wszystkich językach wśród ludów całej ziemi.
Podany przez św. Jana opis wskazuje, że może tu być mowa o Janie Pawle II, który był postacią tak niezwykle wybitną, że wielu już za życia uważało go za świętego – dlatego prorok nazywa go „aniołem”. W swych licznych podróżach po świecie korzystał z samolotu jako głównego środka lokomocji, dlatego prorok w swej wizji ujrzał go „… lecącego przez środek nieba…” Głównym celem jego wszystkich pielgrzymek było głoszenie Ewangelii, stąd słowa „…mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia…”. Na spotkania z papieżem przybywały tak liczne rzesze pielgrzymów, że nikt nie był w stanie zapewnić im odpowiednich pomieszczeń i miejsc do siedzenia, organizowano je więc pod gołym niebem. Dlatego w wizji św. Jana boży posłaniec głosi Ewangelię „…wśród tych, którzy siedzą na ziemi…”. W czasie swego pontyfikatu odwiedził większość krajów świata na wszystkich zamieszkanych kontynentach. Przemawiał do wszystkich narodów, szczepów i ludów. Swoje wystąpienia kierował do przedstawicieli wszystkich ras i religii świata. Charakterystyczną cechą głoszenia Ewangelii przez Jana Pawła II było wygłaszanie całych homilii w języku używanym w kraju, do którego przybywał z pielgrzymką. Władał swobodnie językiem polskim, włoskim, francuskim, niemieckim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim, łaciną i klasyczną greką. Gdy przybywał do kraju w którym posługiwano się językiem jakiego nie znał, potrafił nauczyć się tekstu wystąpienia. Stąd słowa proroka „..wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu…”
Ap 14.7 Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!
…Wołał on głosem donośnym:…
Każda pielgrzymka Jana Pawła II była donośnym wydarzeniem nie tylko w kraju do którego przybywał ale również na całym świecie. Wystąpienia papieża docierały do wielkich rzesz ludzi, były relacjonowane i szeroko komentowane w środkach przekazu.
…Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę…
W swych wystąpieniach nawołuje wszystkie narody do przestrzegania odwiecznych praw ustanowionych przez Boga, ostrzega przed ich odrzucaniem.
bo godzina sądu Jego nadeszła…
Te słowa oznaczają, że opisana tu postać jest zwiastunem zbliżania się przepowiadanej przez proroków „godziny sądu”, która ma nastąpić przed ponownym przyjściem Jezusa Chrystusa.
…Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!…
Słowa papieża dotarły do każdego człowieka na ziemi, każdy miał szansę poznać ewangelię, nawrócić się i oddać pokłon stwórcy świata.
Kolejny werset mówi już o innej postaci, ale nawiązuje do opisanej wcześniej w dwóch poprzednich wersetach:
Ap.14.8 A inny anioł, drugi, przyszedł w ślad mówiąc: Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!
Moc głoszonego przez Papieża Polaka słowa Bożego jest tak wielka, że powoduje upadek i to bez rozlewu krwi, wielkiego mocarstwa, które otwarcie walczyło z Bogiem – ZSRR, nazwanego tu wielkim Babilonem. Werset ten potwierdza, że opisana wcześniej postać to Jan Paweł II, gdyż wpływ jego działalności na obalenie komunizmu w ZSRR i krajach Europy wschodniej jest niezaprzeczalny – jak pisze o nim George Weigel w „Świadku Nadziei”- „… wywołuje rewolucję świadomości, która ostatecznie bez użycia przemocy powoduje upadek imperium sowieckiego w środkowowschodniej Europie…”1
979 roku odbywa pierwszą podróż do Polski, gdzie –
W innym fragmencie Apokalipsy znajduje się niemal identyczne sformułowanie jak w poprzednim wersecie.
Ap.8.13 I ujrzałem, a usłyszałem jednego orła lecącego przez środek nieba, mówiącego donośnym głosem…
(Ap.14.6 … ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba…
Ap 14.7 Wołał on głosem donośnym…)
Słowo „anioł” zastąpione jest tu słowem „orzeł”. Fakt, że prorok użył tu identycznego sformułowania świadczy wyraźnie, że wersety te są ze sobą powiązane. Trudno przypuszczać, by orzeł „mówił”, ptaki nie posiadają umiejętności mówienia, słowo „orzeł” ma tu raczej znaczenie symbolu. Moim zdaniem jest to dodatkowa informacja dotycząca postaci opisanej w Ap.14.6 i 7, z której wynika, że Boży posłaniec głoszący ewangelię po całej ziemi jest związany z symbolem „orła” – symbol ten może oznaczać, że opisywana postać pochodzi z narodu, którego rozpoznawalnym na świecie symbolem jest „orzeł”. Jana Pawła II można nazwać „orłem” nie tylko z racji tego że jest z pochodzenia Polakiem, ale również dlatego, że jest kawalerem Orderu Orła Białego.
Tekst ten wskazuje, że proroctwo może dotyczyć rzeczywiście papieża Jana Pawła II. Na podstawie samego tekstu nie można jednak powiedzieć tego z całkowitą pewnością. Brakuje tu jakiegoś elementu, który by w sposób niepodważalny potwierdził taką interpretację. Moim zdaniem właśnie takie potwierdzenie znajdujemy w przypisanych do tych fragmentów liczbach – jedną z nich jest liczba 13. Okazuje się, że liczb opisujących Jana Pawła II jest więcej. Część z nich odczytać można ze struktury tekstu tzn. ilości wersetów w rozdziale, ilości wersetów dotyczących tego samego wątku, odstępów między fragmentami dotyczącymi tego samego tematu itp. Pozostałe wynikają z przypisanej do tekstu numeracji.
LICZBY W APOKALIPSIE.
Chyba dotychczas nikt nie zwrócił uwagi na związek tych liczb z tekstem. O tym, że taki związek istnieje i ma bardzo duże znaczenie, zdaje się świadczyć poniższy fragment Apokalipsy „(22.18) Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. (22.19) A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym – które są opisane w tej księdze” . Dołożenie lub odjęcie choćby jednego zdania zburzyłoby misternie ułożoną strukturę tekstu i zmieniłoby wynikające stąd liczby. Miało by to również wpływ na numerację rozdziałów i wersetów. Numeracja ta nadana została przez Stephanusa w XVI wieku i przez wielu uważana jest za całkowicie przypadkową, nie związaną z tekstem. O tym, że nie mogło być to przypadkowe świadczy fragment : Ap.22.9. Na to rzekł do mnie: Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!.” Księga ta jest cały czas strzeżona, stąd nic nie mogło stać się z nią przypadkowo, a dotyczy to również nadania numeracji rozdziałom i wersetom. Trudno byłoby przypuszczać, że prorok potrafił przewidzieć dokładnie przyszłe losy kościoła i świata, a nie potrafił przewidzieć, że ktoś nada numery rozdziałom i wersetom tej księgi. Raczej należy uznać, że autor numeracji był pod takim samym natchnieniem jak autor tekstu stąd też, liczby jakie nadał rozdziałom i wersetom stały się integralną częścią proroctwa. W liczbach tych ukryte są różne fakty, daty czy szczegóły dotyczące opisywanych postaci i wydarzeń.
Wygląda na to, że prorok dostał zadanie napisania „biografii” omawianej postaci nie tylko przy pomocy tekstu ale również przy pomocy, kilku liczb. Proroctwo jednak nie mogło być zbyt jasne i zrozumiałe, aby nie zostało rozszyfrowane przed jego wypełnieniem się, gdyż wówczas mogło by się stać dla kogoś instrukcją postępowania, scenariuszem działania dla przypadkowej osoby. Zostało tak skonstruowane, aby można je było rozszyfrować dopiero po wypełnieniu się, czyli po śmierci opisanej postaci. To zauważony po śmierci Jana Pawła II, jego związek z liczbą 13 oraz fakt przypisania liczby 13 do wersetów opisujących niemal dosłownie jego działalność stał się pierwszym krokiem do takiej właśnie interpretacji proroctwa. Dokładna analiza tych liczb skojarzona z jego biografią pokazuje, że prorok w liczbach zawarł ważne daty: datę urodzenia, datę śmierci, czy daty innych ważnych wydarzeń. Przy pomocy tych liczb dał też wskazówkę dotyczącą imienia, nazwiska , miejsca urodzenia, zamieszkania i miejsca śmierci. Podał też ilość ważnych dzieł i dokładną ilość podróży zagranicznych. Liczby te wzbogacają i uzupełniają tekst proroctwa a także zdają się potwierdzać prawidłowość jego odczytania.
Poniżej analiza proroctwa pod kątem związanych z tekstem liczb.
Główny opis postaci znajduje się w rozdziale 14. Struktura rozdziału jest następująca:
– rozdział ten składa się z 20 wersetów,
-
pierwsze 5 wersetów nie dotyczy omawianej postaci,
-
następne 2 wersety o numerach 6 i 7 dotyczą Jana Pawła II (6 +7= 13)
-
pozostałe wersety dotyczą innych spraw, w sumie w całym rozdziale 18 wersetów nie dotyczy Jana Pawła II.
Taki układ tekstu daje zestaw kilka liczb, które odpowiednio skojarzone z biografią Karola Wojtyły opisują jego osobę.
Opis postaci rozpoczyna się w 14.6 , kończy się w 14.7. W ten sposób prorok umiejscawia omawianą postać w czasie- rozpocznie ona swoją działalność w XX wieku (14+6=20), zakończy w XXI wieku (14+7=21).
Wynikające ze struktury rozdziału liczby 20, 5 i 18 to dokładna data urodzenia Karola Wojtyły:
-liczba 20 oznacza 20-ty rok w XX wieku czyli rok 1920,
-liczba 5 oznacza miesiąc maj,
-liczba 18 dzień urodzenia –18.05.1920.
Numer rozdziału –14 i liczba 5 „opisują” datę jego śmierci. Liczba 5 oznacza rok śmierci w XXI wieku, czyli rok 2005,, dzień śmierci określa liczba 14 – Jan Paweł II zmarł dokładnie w 14 sobotę roku 2005 (była to jednocześnie pierwsza sobota miesiąca , przez co prorok wskazuje na jego szczególny związek z nabożeństwem pierwszych sobót miesiąca).
Fakt, że dwa wersety tego rozdziału dotyczą Jana Pawła II, a ponadto fakt, że opis postaci znajduje się w dwóch fragmentach tej księgi wskazuje na wyraźny związek jego osoby z liczbą 2, i w tym wypadku oznacza drugiego w historii papieża o dwu przybranych imionach, którym po Janie Pawle I został Jan Paweł II.
Liczba 2 odnosi się również do daty śmierci -oznacza drugi dzień miesiąca. Miesiąc śmierci to podwojona liczba 2, dwa wersety i dwa fragmenty opisu (2 +2 =4) – kwiecień. Pełna data śmierci to 02.04.2005r. (14 sobota roku).
Numer rozdziału – 14 wskazuje też na imię, nazwisko, miejsce urodzenia, miasto w którym żył i miejsce śmierci Karola Wojtyły. Jego inicjały to K. W. Nazwy miejsca urodzenia i śmierci – Wadowice i Watykan – zaczynają się na literę W. Nazwa miasta w którym mieszkał – Kraków – zaczyna się na literę K.
K – to 14 litera alfabetu polskiego
W– to 28 litera alfabetu polskiego (14x2).
Przybrane 2 imiona to Ioannes Paulus – jedno imię składa się z siedmiu liter, drugie z sześciu liter – właśnie dlatego opis znalazł się w 2 wersetach; 6 i 7. Łącznie przybrane imiona składają się z 13 liter (6+7 = 13).
Kardynałem został w roku 19(67) tj w 67 roku XX wieku – liczba ta składa się z cyfr 6 i 7 tak jak numery wersetów (6+7 = 13).
Papież przeżył pełne 84 lata, do ukończenia 85 lat zabrakło dokładnie 46 dni. Liczbę pełnych lat jego życia otrzymujemy mnożąc liczbę 14 – numer rozdziału, przez liczbę 6 – numer pierwszego wersetu dotyczącego jego osoby (14x6=84). Pozostały okres jego życia powyżej 84 lat, prorok zaszyfrował w zapisie Ap.14.6. Wystarczy kropkę przesunąć o jedno miejsce w lewo. Otrzymamy liczby 1 i 46. Liczba 1 oznacza dodatkowy jeden niepełny rok życia, niepełny gdyż do jego ukończenia zabrakło 46 dni.
Tak przekształcony zapis wskazuje również na datę przyjęcia święceń kapłańskich 1.11.1946. Liczba 46 oznacza rok 19(46), liczba 1 dzień listopada. Liczbę 11 (listopad) otrzymamy odejmując od liczby 13 liczbę 2, (13–2=11).
W podobny sposób można wyliczyć całkowitą długość pontyfikatu, który trwał dokładnie – 26 lat i 168 dni. Liczbę pełnych lat uzyskamy mnożąc 13x2=26. Liczbę pozostałych dni pontyfikatu uzyskamy mnożąc otrzymaną wcześniej liczbę 84 (która poprzednio oznaczała lata życia) x2, (84x2=168).
Liczba 14– numer rozdziału, wskazuje na jeszcze jeden ważny fakt dotyczący Jana Pawła II, okazuje się, że w czasie swojego pontyfikatu wydał dokładnie 14 encyklik – najważniejszych dokumentów papieskich !
Drugi fragment, ten z rozdziału nr 8, wskazujący na to, że omawiana postać ma związek ze znakiem orła, znalazł się w wersecie nr 13. W języku polskim przybrane imiona „Jan Paweł” składają się z 8 liter – ta liczba to numer rozdziału 8. „Jan Paweł drugi” to 13 liter – ta liczba to numer wersetu 13.
Pierwsze przybrane imię zaczyna się na literę „J”, jest to 13 litera alfabetu polskiego. Drugie przybrane imię zaczyna się na literę „P” – jest to 22 – ga litera alfabetu polskiego – liczbę tą otrzymamy sumując numery rozdziałów 8 i 14. ( 8 + 14=22)
Odstęp pomiędzy dwoma fragmentami Ap 8.13 i Ap 14.6 wynosi 93 wersety – to właśnie w roku (19)93 Jan Paweł II został Kawalerem Orderu Orła Białego – między innymi dlatego prorok nazywa go orłem.
Z numeracji przypisanej do fragmentu w Ap 8 .13 odczytać można między innymi dokładną datę jednego z najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii kościoła – zamachu na życie Jana Pawła II w dniu 13 maja 1981 roku. Numer wersetu oznacza 13-ty dzień miesiąca. Odejmując od numeru wersetu numer rozdziału czyli 8 otrzymujemy liczbę 5 (13-8 =5), która oznacza miesiąc zamachu – maj. Jeżeli w zapisie Ap.8.13 przesuniemy kropkę o jedno miejsce otrzymamy 81. 3 – pierwsza liczba oznacza rok zamachu 19(81), druga liczba oznacza trzeci rok pontyfikatu.
Fakt umieszczenia przez proroka tego fragmentu w rozdziale nr 8 potwierdza, że istnieje ścisły związek zamachu z objawieniami Matki Bożej w Fatimie. Pomnożenie numeru rozdziału przez siebie czyli 8x8 daje wynik 64. Zamach na Papieża nastąpił dokładnie w 64 rocznicę pierwszego objawienia, które miało miejsce 13 maja 1917. Znawcy tematu twierdzą, że nawet godzina i minuty były te same. Wyjaśnia to związek Jana Pawła II z Nabożeństwem Pierwszych Sobót Miesiąca, które wywodzi się z objawień fatimskich. Właśnie dlatego dzień śmierci Papieża prorok opisuje między innymi liczbą 14 – była to pierwsza sobota miesiąca, a dokładnie 14 sobota roku 2005.
Warto też zauważyć, że liczba 13 – numer wersetu, wskazuje na imię zamachowca, które rozpoczyna się na literę M – jest to trzynasta litera alfabetu łacińskiego, a pełne jego nazwisko – Mehmet Ali Agca – składa się z 13 liter.
Jeżeli do zestawu liczb 8 i 13 dołączymy przypisaną do Jana Pawła liczbę 2, łatwo uzyskamy datę wyboru na Papieża 16.10.1978. Dzień wyboru otrzymamy mnożąc 8x2=16. Miesiąc wyboru otrzymamy dodając do numeru rozdziału liczbę 2, (8 +2=10). Rok wyboru uzyskamy podobnie jak rok zamachu z tym, że przesuniętą kropkę należy zastąpić znakiem minus (-), czyli 81-3=78 – wynik oznacza rok w XX wieku czyli rok 19(78).
Liczby związane z tekstem tego proroctwa w zadziwiający sposób „opisują” postać Jana Pawła II . Dobrane są w sposób głęboko przemyślany – jako przykład może służyć tu liczba 13. Okazuje się, że w historii kościoła było tylko dwóch papieży, których przybrane imiona składały się z 13 liter. Pierwszym był Ioannes Paulus I, drugim Ioannes Paulus II, poza nimi żaden z papieży nie posiadał imienia składającego się z tylu liter. Pontyfikat pierwszego z nich trwał tylko 33 dni i nie był w jakiś szczególny sposób kojarzony z liczbami 2, 13 czy 14. Życie i śmierć Jana Pawła II wskazują na wyraźny związek jego osoby z liczbą 13, do jego imion przypisana została liczba 2, a pozostawił po sobie 14 encyklik. Już tylko to zestawienie liczb wskazuje, że trudno tu mówić o przypadku.
Z występujących tu liczb można by w prosty sposób uzyskać jeszcze wiele innych ważnych dat czy faktów z życia Papieża, jednak ktoś może mimo wszystko uznać, że jest to tylko zwykłym zbiegiem okoliczności i naciąganiem faktów do potrzeby udowodnienia postawionej tezy. Zatem podam jeszcze tylko jedno wyliczenie, które być może rozwieje te wątpliwości – dotyczy ono głównej misji Papieża Polaka, jaką było pielgrzymowanie do narodów i ludów całej ziemi celem głoszenia Ewangelii. Policzono, że Jan Paweł II w czasie swego pontyfikatu odbył dokładnie 104 podróże zagraniczne. Swoją ojczyznę odwiedził oficjalnie 8 razy. Okazuje się, że w numeracji fragmentu mówiącego , że ma on związek ze znakiem orła, to znaczy w liczbach 8.13, zaszyfrowana jest dokładna ilość papieskich pielgrzymek. Liczba 8 – numer rozdziału – to dokładna ilość oficjalnych pielgrzymek do Polski. Wystarczy pomnożyć liczbę 8 – numer rozdziału, przez liczbę 13 – numer wersetu (8x13) otrzymany wynik to 104 – dokładna ilość zagranicznych podróży Jana Pawła II !
Tekst tych fragmentów proroctwa w sposób niemal dosłowny opisuje działalność Jana Pawła II. Fakty z jego życia i działalności „opisują” przypisane do tekstu liczby. Dlatego uważam, że to właśnie on był prawdziwym bożym posłańcem – „aniołem”, którego blisko dwa tysiące lat temu, w swej proroczej wizji ujrzał święty Jan. Bóg, w ściśle przewidzianym czasie posłał go do ludzi, by w świecie pełnym fałszywych proroków, fałszywych nauk i doktryn, sekt, ideologów „cywilizacji śmierci”, pokazał każdemu człowiekowi prawdziwą religię. By każdy poznał płynącą z głoszonej od wieków przez kościół Ewangelii, prawdziwą chrześcijańską naukę o miłości, przebaczeniu i sprawiedliwości prowadzącą do zbawienia człowieka i całego świata. Misję tę powierzył Bóg następcy Świętego Piotra, Najwyższemu Kapłanowi Kościoła Powszechnego, znanemu na całym świecie Papieżowi – Polakowi Janowi Pawłowi II.
W czasie swego pontyfikatu niestrudzenie pielgrzymował on do narodów i ludów całej ziemi, po to, aby każdy, nawet największy grzesznik, zanim nadejdzie „godzina sądu” miał szansę poznania prawdziwej Ewangelii, nawrócenia się i oddania pokłonu „…temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!…”.
Edward 03.05.2010.
Źródło: http://www.eioba.pl/a/2p9m/nieznane-proroctwo-o-janie-pawle-ii
Dziecko Królowej Pokoju 