Dary Boga w postaci objawienia są powierzone ludzkiej słabości.

Wiele objawień i związanych z nimi orędzi  we współczesnym świecie są zbieżnych dających  wrażenie, że czas Powtórnego Przyjścia Jezusa jest blisko.

Według orędzi z  Medjugorje czas wypełniania się tajemnic nie rozpocznie się, dopóki widzący nie otrzymają objawienia wszystkich tajemnic. Tak więc niby mamy w ręku kilka pewników, ale kto chce wziąć pod uwagę tylko Medjugorje zakłada sobie klapki na oczy. W rzeczywistości, inne miejsca objawień też mogą być autentyczne i uzupełniające się. W niektórych objawieniach  zdarzenia są przepowiedziane z precyzją: na przykład, orędzie przekazane do Paratico 1 stycznia 2010. Częściej przepowiednie są zawoalowane, ale trzeba brać pod uwagę że tak być może chce  Niebo.
Czytając wszystkie komentarze na blogu widzę często zażartą dyskusję, gdzie jedni oczekują dokładnie według litery aby spełniły się zapowiedzi , inaczej uznają że orędzia są fałszywe. Znajdują słowa o trzęsieniu ziemi i nie podoba im się że za mała siła była trzęsienia, za mało wody spadło lub słońce za słabo grzało itp. Podkreślić chcę bardzo mocno – zawsze należy pamiętać, że widzący nie są nieomylni i te dary Boga w postaci objawienia są powierzone ludzkiej słabości. „Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe..” (1 Kor 13:9-10) – ” proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła.” (Ts1 5, 20-22)

Chce podkreślić że nie wypełnienie się jakiegoś proroctwa nie znaczy że całe objawienie należy przekreślić. Znamy z historii kościoła że nawet ogłoszeni święci mylili się. Weźmy Katarzynę ze Sieny ogłoszona wielką świętą.

W czasie gdy w kościele katolickim pomiędzy najbardziej znanymi teologami, można by rzec filarami Kościoła katolickiego jak Tomasz z Akwinu i Bernard z Clairvaux którzy zdecydowanie krytykowali naukę o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny , natomiast Duns Szkot bronił jej. Walka pomiędzy tymi dwoma prądami trwała przez kilka wieków. Po każdej stronie tego konfliktu stawały największe autorytety Kościoła Rzymskiego.

Nie było nadziei na rozwiązanie tego sporu również dlatego, że kilka osób niezależnie ogłosiło, że miało nadprzyrodzone objawienia dotyczące tej kwestii. Zakonnica Brygida ze Szwecji, dobrze znana w XIV wieku wśród katolików, opisała w swoich dziełach jak pojawiała się przed nią Matka Boża, która osobiście jej oznajmiła, że została poczęta w sposób niepokalany, to znaczy bez grzechu pierworodnego. Ale współczesna jej, może jeszcze bardziej znana ascetka Katarzyna ze Sieny oznajmiła, że od poczęcia Bogurodzica współuczestniczyła w grzechu pierworodnym, a objawienie tego otrzymała od Samego Chrystusa.

W ten sposób ani najważniejsze pisma teologiczne, ani najbardziej znane cudowne objawienia, które zaprzeczały sobie nawzajem, nie pomogły wiernym Kościoła Katolickiego w rozwiązaniu tego zagadnienia i w odnalezieniu prawdy. Papieże rzymscy aż do Sykstusa IV (koniec XV wieku) stali na uboczu i nie zabierali głosu w tej dyspucie. Dopiero ten papież w roku 1475 oficjalnie zatwierdził nabożeństwo, w którym nauka o niepokalanym poczęciu była jasno wyrażona, a w kilka lat później zabronił potępiania tych, którzy wierzyli w niepokalane poczęcie.

W Internecie można znaleźć wiele orędzi, w tym dużo fałszywych, i uważam że szczególnie należy uważać na proroków  u których mowa jest o „New Age”. Chociaż nieraz posiadają nawet stygmaty i cudownie pachnące przedmioty, to faktycznie głoszą mix prawdy i fałszu, zaprzeczają grzechu pierworodnemu oraz konieczności odkupienia, głoszą reinkarnację, są niejednoznaczni w nauce o boskości Chrystusa, gardzą i relatywizują Kościół, głoszą przesłania alarmistyczne, tworzą lęk i nauczają o zbawieniu za pomocą ludzkich środków.

Dzieckonmp

Reklama