NIEPOKOJĄCE INFORMACJE Z WATYKANU. TO ma być „autentycznym Magisterium”?

Ten dokument, do którego dotarli włoski watykanista Marco Tosatii i amerykański serwis Church Militiant szokuje. Wynika z niego, że Stolica Apostolska i sam papież Franciszek uznają komunię świętą dla rozwodników za „autentyczne Magisterium Kościoła”.

 

 

Z dokumentów, do jakich dotarli dziennikarze wynika, że Papież Franciszek uznał, że dwa prywatne listy, jakie zostały już opublikowane, a które zawierają opinie Franciszka na temat dopuszczalności Komunii świętej dla osób rozwiedzionych w ponownych związkach, są „autentycznym Magisterium”. Zdaniem części kanonistów i teologów oznacza to, że nauczanie to obowiązuje wiernych w sumieniu.

 

O jakie dokumenty chodzi? O dokument biskupów regionu Buenos Aires, w którym uznają oni, że w pewnych okolicznościach osoby rozwiedzione w ponownych związkach mogą przystępować do Eucharystii, mimo iż nie decydują się na życie w czystości małżeńskiej, a także o prywatny list z tego samego dnia, w którym Franciszek uznaje, że treści zawarte w tym dokumencie są jedyną poprawną interpretacją „Amoris laetitia”. – Dokument jest bardzo dobry i w pełni wyjaśnia znaczenie rozdziału VIII Amoris Laetitia” – napisał papież do biskupów. „Nie ma innych interpretacji” – dodał.

 

Gdy oba dokumenty były publikowane przez „L’Osservatore Romano” czy na stronach Watykanu można było jeszcze twierdzić, że są to dokumenty prywatne. Jednak, gdy – podczas audiencji kard. Pietro Parolina papież wydał, co wynika z opublikowanych dokumentów, by opublikować je w Acta Apostolicae Sedis i traktować jako „autentyczne Magisterium Kościoła” sytuacja radykalnie się zmieniła. Decyzja ta oznacza bowiem koniec jakiejkolwiek dyskusji na temat znaczenia „Amoris laetitia”. Franciszek jasno wskazał, jak rozumie ją on, i jak powinni rozumieć je wierni Kościoła.

 

„Ojciec Świety decyduje, że te dwa dokumenty poprzedzające niniejszy Reskrypt mają być ogłoszone na stronie internetowej Watykanu i w Acta Apostolicae Sedis i traktowane jako autentyczne Magisterium” – napisał kard. Parolin w decyzji, która została obecnie opublikowana. Kluczowym wyrażeniem jest tu sformułowanie „autentyczne Magisterium”. Co ono oznacza? Odpowiedź daje kanon 752 Kodeksu Prawa Kanonicznego. „Wprawdzie nie akt wiary, niemniej jednak religijne posłuszeństwo rozumu i woli należy okazywać nauce, którą głosi Papież lub Kolegium Biskupów w sprawach wiary i obyczajów, gdy sprawują autentyczne nauczanie (czyli właśnie „autentyczne Magisterium”), chociaż nie zamierzają przedstawić jej w sposób definitywny. Stąd wierni powinni starać się unikać wszystkiego, co się z tą nauką nie zgadza” – głosi Kodeks Prawa Kanonicznego.

 

Użycie terminu „autentyczne nauczanie/Magisterium” w dokumencie Stolicy Apostolskiej jest niepokojące, ale też dające do myślenia, bowiem tak się składa, że jak dotąd paragraf 752 odnosił się do doktryny wiary czy nauczania o moralności, a nie do dyscypliny. Jak dotąd zwolennicy liberalnej i odrzucającej tradycję interpretacji „Amoris laetitia” przekonywali, że nie zmienia ona ani doktryny wiara, ani nauczania o moralności, a jedynie dotyczy dyscypliny. Tyle, że gdyby tak było, to nie stosowałby się do niej kanon 752. Jeśli się go stosuje, to dlatego, że uznaje się, że jest to doktryna, a nie jedynie kwestia dyscypliny. Pytanie tylko, jak pogodzić to z doktryną głoszoną przez dwa tysiące lat istnienia Kościoła i z nauczaniem Jezusa Chrystusa? I czemu powinni teraz być posłuszni wierni katolicy?

 

Tomasz P. Terlikowski

Doktryna ciemności – wielkie odstępstwo, które wyjdzie z łona Mojego Kościoła – opadnie jak wielka gęsta mgła

Moja szczerze umiłowana córko, Ja Jestem Głosem pośród was, Który stara się być usłyszanym wśród tych przywódców, którzy szerzą apostazję i którzy rządzą w czterech zakątkach Ziemi.
Doktryna ciemności – wielkie odstępstwo, które wyjdzie z łona Mojego Kościoła – opadnie wkrótce, jak wielka gęsta mgła na wszystkich niczego nie podejrzewających chrześcijan. Plan stłumienia Prawdy się rozpoczął i niedługo przekręcone wersje Mojej Świętej Doktryny staną się jasne dla wielu z was. Jednak, gdy przehandlują Prawdę za kłamstwa, Duch Święty powstanie przeciw Moim wrogom. Moje Światło nadal będzie widoczne pośród całego zamętu, który przywódcy największej apostazji wszechczasów sprowadzą na świat. Oni nie spoczną, dopóki świat nie stanie się niczym pogański, bez miłości do Mnie, Jezusa Chrystusa.
Świecki świat zostanie uznany jako jedyny, w którym każdy człowiek będzie zachęcany do podążania za własnymi żądzami i pragnieniami. Będą dokonywane wszelkie próby stłumienia Obecności Ducha Świętego. Zaprzeczą Moim Cierpieniom na Krzyżu i znaczeniu konieczności zasłużenia na zbawienie, choć miało to być przekazywane każdemu, kto się wobec Mnie oczyścił i kto prosi o Moje Miłosierdzie. Oni nie tylko będą na siłę karmić dzieci Boże kłamstwami o Mnie i Moim Nauczaniu, ale będą również prześladowali tych, którzy podważą takie kłamstwa.
Ci, którzy kwestionują przywódcę Mojego Kościoła, od wewnątrz, będą traktowani bezlitośnie i nie zostanie im okazana nawet odrobina litości. Wam, którzy przyjmujecie fałszywe doktryny od tych, którzy twierdzą, że reprezentują Mój Kościół i czujecie w swoim sercu, że nie możecie się odłączyć ode Mnie, Ja pomogę. Gdy będę was prowadził, otrzymacie ode Mnie pocieszenie. Nigdy nie wolno wam zaprzeczać Prawdzie ani poddawać się tym, których żądza władzy oznacza, że będą kłamać w Moje Imię, jeśli dzięki temu będą mogli pozostać w dobrych stosunkach z Moimi wrogami. Wasza wiara będzie wystawiona na prawdziwą próbę.
Przychodzę teraz, aby przynieść wam Prawdę, tylko dlatego, że będziecie pozbawieni Prawdy. Kiedy to się stanie, nie będzie wam wolno głosić Prawdy innym duszom, które nie będą mogły bez niej przeżyć.
Módlcie się o Miłosierdzie dla własnych dusz i dla tych, którzy zostaną wprowadzeni w poważny błąd przez Moich wrogów.
Wasz Jezus

Reklamy

Polscy biskupi odrzucają komunię świętą dla rozwodników

Konferencja Episkopatu Polski spotkała się w zeszłym tygodniu w Lublinie w celu omówienia i opracowania dokumentu w sprawie wskazówek do zapoznania się z apostolską adoracją Amoris Laetitia .

Na zakończenie obrad po posiedzeniu plenarnym biskupów KUL ogłosił przyznanie nagrody honorowemu kardynałowi Gerhardowi Muellerowi za jego pracę jako sternik kościoła.

Brak jeszcze komunikatu informacji w języku polskim. Można się zapoznać w języku włoskim lub przetłumaczyć translatorem.

http://www.temponuovo.net/index.php

tłumaczone translatorem

http://translate.google.com/translate?hl=pl&sl=auto&tl=pl&u=http%3A%2F%2Fwww.temponuovo.net%2Findex.php

Biskupi oficjalnie dopuszczają rozwodników do Komunii św.

Niemieccy biskupi – powołując się na „Amoris Laetitia” papieża Franciszka – wystosowali list pasterski, w którym jednoznacznie i oficjalnie dopuszczają osoby żyjące w stanie permanentnego grzechu ciężkiego do przyjmowania Komunii Świętej. Ten list – sprzeczny ze stanowiskiem Kongregacji Nauki i Wiary i nauką Kościoła katolickiego, jednoznacznie pokazuje, że kościół w Niemczech został fundamentalnie zainfekowany przez diabła.

Jak informuje miesięcznik „Egzorcysta” jeden z watykanistów nazywa list niemieckich biskupów „nowym rodzajem herezji” i przypomina, że podejście okazywane przez niemieckich duszpasterzy jest sprzeczne z nauczaniem zawartym w adhortacji „Familiaris consortio” świętego Jana Pawła II.

Pod przewodnictwem kardynała Marxa, niemieccy hierarchowie wystosowali list pt. „Radość miłości, która zamieszkała w rodzinie, jest również radością Kościoła”. Hierarchowie podobno sugerują się w liście słowami papieża Franciszka zawartymi w adhortacji „Amoris laetita” dla praktyki niemieckiej, która – wbrew nauczaniu Kościoła – nie stawiała przeszkód w udzielaniu Komunii Świętej osobom żyjących w nowych związkach po rozwodzie. Niemieccy biskupi podkreślają, że w opublikowanym niecały rok temu dokumencie papież wskazuje „synodalną drogę Kościoła dla małżeństwa i rodziny”.

W liście biskupi piszą, m.in. że choć nierozerwalność małżeństwa jest „niezbywalnym dobrem wiary Kościoła”, to osoby doświadczone tragedią rozpadu muszą „wiedzieć, że Kościół ich nie opuścił i zaprasza do zniuansowania każdego z przypadków” lub – jak pisze papież Franciszek – do „rozeznania” ich sytuacji. – W towarzyszeniu rozwiedzionym żyjącym w nowych związkach musi być jasne, że należą oni do Kościoła, Bóg nie odbiera im swojej miłości i są oni powołani do praktykowania miłości Boga i bliźniego oraz bycia autentycznymi świadkami Jezusa Chrystusa – czytamy w liście pasterskim. – Rozwiedzeni żyjący w nowych związkach – jak piszą niemieccy biskupi – w pojedynczych przypadkach, mogą być dopuszczeni do Komunii. Ale taka decyzja nie powinna być podejmowana pochopnie; potrzebna jest dokładna samoocena i towarzyszenie duszpasterza w „procesie doprowadzającym do decyzji” – piszą biskupi niemieccy.

– Na końcu takiego procesu duchowego w żadnym przypadku nie musi znaleźć się przyjęcie sakramentów pokuty i Eucharystii. Indywidualna decyzja, w kontekście aktualnych uwarunkowań czy jest się albo jeszcze nie jest się w stanie przystąpić do sakramentów, powinna być traktowana z szacunkiem i uwagą – przekonują niemieccy hierarchowie. Zaznaczyli przy tym, że decyzja o przyjęciu sakramentów musi zostać uszanowana przez kapłanów oraz należy unikać postawy, w której wszystkim się zezwala lub też zakazuje przyjmowania Ciała Chrystusa.

Oto jak zwycięża zło jeśli otwiera się drzwi takim praktykom!

Źródło: http://www.miesiecznikegzorcysta.pl

Franciszek o Komunii dla osób rozwiedzionych i pozostających w ponownych związkach

Wracając w sobotę z Grecji Franciszek urządził na pokładzie samolotu konferencję prasową, podczas której odpowiadał na pytania dziennikarzy. Jedno z nich dotyczyło ostatniej adhortacji papieskiej „Amoris laetitia”.

Nic więc dziwnego, że w samolocie padło pytanie:

Chciałbym zadać pytanie dotyczące adhortacji „Amoris Laetitia”: jak wiadomo było wiele dyskusji na temat jednego z jej punktów: niektórzy twierdzą, że nic się nie zmieniło, jeśli chodzi o dostęp do sakramentów dla osób rozwiedzionych i żyjących w ponownych związkach, zaś inni twierdzą, że wiele się zmieniło, a przed nami kolejne otwarcia. Czy pojawiają się nowe konkretne możliwości, czy też nie?

Odpowiedź Franciszka była następująca:

Mogę powiedzieć, że tak. Ale to byłaby zbyt mała odpowiedź. Polecam zapoznanie się z prezentacją dokumentu, której dokonał kardynał Schönborn, który jest wielkim teologiem i pracował w Kongregacji Nauki Wiary.

Franciszek odesłał więc zainteresowanych do prezentacji dokonanej w Watykanie przez kardynała Christopha Schönborna. Przytoczmy zatem słowa, jakie wypowiedział wówczas właśnie na ten temat arcybiskup Wiednia:

Rodzi się oczywiście pytanie: a co mówi Papież o przystępowaniu do sakramentów osób, które żyją w sytuacjach nieregularnych? Papież ponownie przypomina potrzebę dobrego rozeznania sytuacji. «Rozeznanie – pisze Franciszek – musi pomóc w znalezieniu możliwych dróg odpowiedzenia Bogu i rozwoju pośród ograniczeń. Wierząc, że wszystko jest białe lub czarne, czasami zamykamy drogę łaski i wzrostu oraz zniechęcamy do wysiłków na rzecz świętości, które oddają chwałę Bogu». Franciszek przypomina tu ważne zdanie, które napisał w «Evangelii gaudium»: «mały krok, pośród wielkich ludzkich ograniczeń, może bardziej podobać się Bogu niż poprawne na zewnątrz życie człowieka spędzającego dni bez stawiania czoła poważnym trudnościom». W imię tej «via caritatis» Papież stwierdza z pokorą i prostotą w jednym z przypisów, że w przypadku sytuacji nieregularnych można też udzielać pomocy w postaci sakramentów. Jednakże Papież nie proponuje nam tu kazuistyki, nie daje recept, lecz przypomina nam swe dwa słynne zdania: «kapłanom przypominam, że konfesjonał nie powinien być salą tortur, ale miejscem miłosierdzia Pana» oraz Eucharystia «nie jest nagrodą dla doskonałych, lecz szlachetnym lekarstwem i pokarmem dla słabych.Zaraz potem kardynał Schönborn dodał, że decyzja Franciszka o dopuszczaniu w takich sytuacjach do sakramentów nie stanowi zerwania z dotychczasowym nauczaniem Kościoła, lecz jego płynny rozwój.

Warto wspomnieć, że – powołując się właśnie na adhortację „Amoris laetitia” – kardynał Schönborn zapowiedział już, że zainicjuje w swojej archidiecezji program umożliwiający przystępowanie osobom rozwiedzionym i pozostającym w ponownych związkach do sakramentu Eucharystii.

Źródło; wpolityce.pl

Franciszek już zatwierdził decentralizację Kościoła w 2013 r.

Wiele portali katolickich, duchownych i świeckich jak i biskupów zastanawia się czy Franciszek zdecentralizuje Kościół. W związku z Synodem o rodzinie pojawiają się tytuły w prasie jak: „Dyscyplina sakramentalna Kościoła stanie się sprawą „regionalną”?” lub : „Austriacki biskup domaga się od Synodu „zbawiennej decentralizacji” Kościoła.

Żeby nie było iż to tylko tytuły to kilka zdań z tych artykułów:

……..Ojciec Jeremias Schröder  pytany przez dziennikarzy o zgłoszoną przez jednego z ojców synodalnych propozycję wprowadzenia diakonatu dla kobiet, przyznał, że jest ona bardzo śmiała. Nie była jednak podejmowana w trakcie wystąpień ojców synodalnych.

Natomiast inna propozycja, dotycząca delegowania rozstrzygnięć niektórych kwestii duszpasterskich w Kościele na poziom regionalny, powracała w wielu wystąpieniach w auli synodalnej i tylko 2-3 osoby wypowiadały się przeciwko niej. Dlatego o. Schröder uważa, że – „na obecnym etapie” prac Synodu Biskupów – wyraża ona dość powszechną opinię ojców synodalnych. Zastrzegł jednak, że trzeba poczekać do głosowania nad tą propozycją.

Wśród spraw, których mogłyby dotyczyć te regionalne rozstrzygnięcia, wskazał na… sprawę Komunii św. dla osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach cywilnych, oraz stosunek do homoseksualistów, który jest „bardzo uwarunkowany kulturowo”.

Tymczasem Franciszek zdecentralizował Kościół już w 2013 r. ogłaszając ADHORTACJĘ APOSTOLSKĄ EVANGELII GAUDIUM O GŁOSZENIU EWANGELII
W DZISIEJSZYM ŚWIECIE.

Oto pkt. 32 i 33

Ponieważ jestem wezwany, by żyć tym, o co proszę innych, muszę również myśleć o nawróceniu papiestwa. Jako Biskup Rzymu, winienem pozostać otwarty na sugestie dotyczące sprawowania mojej posługi, aby uczynić ją bardziej wierną znaczeniu, jakie Jezus Chrystus chciał jej nadać, oraz aktualnym potrzebom ewangelizacji. Papież Jan Paweł II poprosił o pomoc w znalezieniu «takiej formy sprawowania prymatu, która nie odrzucając bynajmniej istotnych elementów tej misji, byłaby otwarta na nową sytuację»[35]. Niewiele  poczyniliśmy w tym kierunku. Także papiestwo oraz centralne struktury Kościoła powszechnego muszą wsłuchiwać się w wezwanie do nawrócenia duszpasterskiego. Sobór Watykański II stwierdził, że w sposób analogiczny do Kościołów patriarchalnych, Konferencje Episkopatów mogą «dziś wnieść wieloraki i owocny wkład do konkretnego urzeczywistnienia się poczucia kolegialności»[36]. Jednak to życzenie nie urzeczywistniło się w pełni, ponieważ nie wyjaśniono dostatecznie statusu konferencji episkopatów, który by je pojmował  jako podmioty o konkretnych kompetencjach, łącznie z pewnym autentycznym autorytetem doktrynalnym[37]. Przesadna centralizacja zamiast pomagać, komplikuje życie Kościoła oraz jego dynamizm misyjny.

33. Duszpasterstwo w kluczu misyjnym wymaga rezygnacji z wygodnego kryterium duszpasterskiego, że «zawsze się tak robiło». Zachęcam wszystkich do śmiałości i kreatywności w tym zadaniu przemyślenia na nowo celów, stylu i metod ewangelizacyjnych swojej wspólnoty. Określenie celów bez stosownych wspólnotowych poszukiwań środków, aby je osiągnąć, skazane jest na przekształcenie się w czystą fantazję. Zachęcam wszystkich do zastosowania ofiarnie i hojnie wskazań tego dokumentu, bez zakazów i obaw. Ważne, by nie iść samemu, liczyć zawsze na braci, a szczególnie na przewodnictwo biskupów, przy mądrym i realistycznym rozeznaniu duszpasterskim.

Link do Adhortacji

https://w2.vatican.va/content/francesco/pl/apost_exhortations/documents/papa-francesco_esortazione-ap_20131124_evangelii-gaudium.html

Tak więc według nowego prawa Episkopat Słowacji może podjąć decyzję iż na Słowacji rozwodnicy mogą przystępować do Komunii a Episkopat Niemiecki może podjąć decyzję iż parom homoseksualnym będzie się udzielać ślubów. Wystarczy pojechać z Polski na mszę do Ostrawy i przyjąć komunię lub pojechać do Berlina i wziąć ślub pedalski. Zastanawiam się czy w  takim razie w niebie też będą oddzielne regiony dla zadowolonych z siebie cudzołożników, oddzielne dla  czynnych homoseksualistów i w końcu inne dla tradycyjnych katolików ?

 

 

Szybsze orzekanie o nieważności małżeństw i komunia dla rozwodników? Ważny kardynał potwierdza

W Watykanie trwają prace nad możliwością szybszego orzekania o nieważności małżeństwa. Prawdopodobnie do czerwca br. pracujące nad tym dwie watykańskie Komisje przedstawią wyniki prac na ten temat papieżowi. Poinformował o tym kard. Francesco Coccopalmerio.

 

Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych w rozmowie z austriacką agencją katolicką „Kathpress” dodał, że propozycje te zostaną także przedstawione podczas październikowego Zgromadzenia Synodu Biskupów nt. rodziny. – Podjęcie takiej decyzji jest bardzo prawdopodobne, a nawet konieczne – powiedział kardynał, który wygłosił wykład na temat prawa kanonicznego w centrum badawczym „Don Juan Archiv” w Wiedniu.

 

– Szybsze postępowanie jest możliwe, tak że w przyszłości tylko jedna instancja sądowa będzie mogła wydać wyrok – zapowiedział kard. Coccopalmerio. Dotychczas w każdym przypadku proces o orzeczeniu nieważności małżeństwa musiał przejść przez dwie instancje, mianowicie sądu diecezjalnego i metropolitalnego, a w niektórych przypadkach docierał do watykańskiego Trybunału Roty Rzymskiej pod warunkiem, że wcześniej obie instancje wydały ten sam jednogłośny wyrok.

 

Kurialny purpurat przypomniał, że uproszczenie procedury procesów o unieważnienie małżeństwa zapowiadał już kilkakrotnie papież Franciszek. Kardynał życzyłby sobie, aby podczas XVI Zgromadzenia Ogólnego Zwyczajnego Synodu Biskupów, który odbędzie się w dniach 4-25 października br. w Watykanie na temat powołania i misji rodziny w Kościele i świecie współczesnym, znaleziono jakieś wyjście dla możliwości przystępowania do sakramentów osobom rozwiedzionym żyjącym w nowych związkach cywilnych.

 

Prowadzona przez kardynała Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych sprawdza wszystkie przedkładane papieżowi teksty prawne oraz propozycje nowych praw przedkładane przez watykańskie dykasterie. Kard. Coccopalmerio zwrócił uwagę na wiele propozycji zmian w prawie kanonicznym, jakie przyniósł pontyfikat obecnego papieża i przypomniał, że następca św. Piotra jest najwyższym ustawodawcą Kościoła.

 

Poinformował, że trwają prace nad zaproponowanymi przez Franciszka i Synod Biskupów zmianami w tej części Kodeksu Prawa Kanonicznego, która dotyczy małżeństwa. Przyszłe sformułowania mają być bardziej jasne niż dotychczas i bardziej odwoływać się do rodziny. Zastrzegł, że prace te są prowadzone niezależne od tego, jakie będą rezultaty październikowego Synodu Biskupów.

 

Źródło: KAI

Rewolucja miłosierdzia w Kościele przyniesie wielki chaos

Błogosławieniem grzechu byłoby udzielanie rozgrzeszenia osobie żyjącej „w namiastce małżeństwa” wbrew sakramentowi wiążącemu nadal ją z inną osobą – powiedział prof. Stanisław Grygiel, występując dziś na 368. zebraniu plenarnym Konferencji Episkopatu w Warszawie.

Prof. Stanisław Grygiel, ongiś bliski współpracownik Jana Pawła II, mówił do biskupów na temat nierozerwalności małżeństwa w kontekście propozycji dopuszczenia do Komunii św. osób w powtórnych związkach. Nakreślając tę kwestię z punktu widzenia katolickiej teologii małżeństwa i rodziny przypomniał, że każdy „sakrament jest tajemnicą przebywania osoby człowieka w Boskiej Osobie Chrystusa oraz w jego Kościele”. A istota sakramentu małżeństwa „wydarza się w trójkącie miłości: Ja-ty-Bóg”. I stąd przymierze zawarte pomiędzy kobietą a mężczyzną oraz Bogiem ma charakter nierozerwalny. „Osoby, które raz powiedziały jedna drugiej: Fiat mihi!, tak że stały się obecne jedna w drugiej i dla drugiej, nigdy się nierozłączą, nawet gdyby odeszły od siebie w i zmarnotrawiły tam otrzymane dary” – podkreślił. Dodał, że „sakrament małżeństwa nie poddaje się kalkulującemu rozumowi (ratio), jego tajemnicę można tylko musnąć intelektualną intuicją (intellectus), zdolną do umysłowego oglądu istoty tego, co się dzieje pomiędzy osobami”.

Odnosząc się natomiast do dyskusji na temat dopuszczenia osób rozwiedzionych i żyjących w ponownych związkach do Eucharystii, uczony przytoczył słowa Jana Pawła II, że znajdujemy się w sytuacji, w której człowiek się zagubił, kaznodzieje się zagubili, katecheci się zagubili i wychowawcy się zagubili. Zdaniem uczonego eschatologia stała się obca dzisiejszemu społeczeństwu, wskutek czego „manipuluje się miłością czy sprawiedliwością”, a w konsekwencji i człowiekiem. Manipuluje się także słowem miłosierdzie „nie bez winy naszych pasterzy, którzy nie wchodząc w treść tego słowa, włamują się nim jak wytrychem nawet do sakramentów”. Zauważył, że skutkuje to nieraz postawą traktowania tajemnicy sakramentów jako swego rodzaju „problemu, który może rozwiązać kalkulujący rozum (ratio). A tymczasem – zauważył: „dzieje sakramentalnego życia w osobie ludzkiej to dzieje szukania przez nią Źródła wszystkiego, co jest. A człowiek, który nie szuka tego Źródła skazuje się na duchową śmierć”.

Nawiązując do dominującego obecnie socjologicznego podejścia do sakramentu małżeństwa, dodał, że „błądzi ten, kto szuka zrozumienia muzyki miłości w podsumowaniach ankiet i na ich podstawie tworzy antropologię życia i rodziny, gdyż tak postępują z człowiekiem marksiści, według których praxis decyduje o prawdzie, a nie prawda o praxis”. Ostrzegł więc, że może to doprowadzić do sytuacji, iż pasterze porzucą głębokie teologiczne i duchowe myślenie (fanum) i będą działać „in pro-fano”. „Jeżeli bene-dicto peccati (dobre mówienie, błogosławienie) grzechu zadomowi się w duszpasterskiej praxis, Słowo Boga Żywego zostanie wtrącone do więzienia przez Wielkiego Inkwizytora Fiodora Dostojewskiego, a potem wygnane ze społeczeństwa z zakazem powrotu. Pozwoli to kapłanom rozgrzeszać człowieka nie tylko z grzechów popełnionych wczoraj, ale także z trwania z nich w przyszłości” – podkreślił odnosząc się w ten sposób bezpośrednio do propozycji udzielania Komunii św. osobom żyjących w ponownych związkach, których zadowala ten stan i które nie pragną już, ani nie czynią wysiłków, aby powrócić do swego faktycznego małżeństwa.

Prof. Grygiel wyjaśnił, że udzielanie rozgrzeszenia osobie żyjącej „w drugiej lub trzeciej namiastce małżeństwa, choćby po odbyciu bardzo ciężkiej pokuty, przy równoczesnym przyzwoleniu na trwanie w tej namiastce, wbrew sakramentowi wiążącemu nadal ją z inną osobą’ – byłoby właśnie owym „benedictio peccati” (błogosławieniem grzechu). Przypomniał w tym kontekście jasne słowa Jezusa, że małżonkowie są „jednym ciałem”, a „co Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela!”

Uczony krytycznie odniósł się również do wysuwanych podczas dyskusji synodalnych propozycji uproszczenia procedur stwierdzania nieważności małżeństwa poprzez wysłanie listu do proboszcza lub biskupa przez jedną ze stron, co w przypadku niezgłoszenia zastrzeżeń przez drogą stronę, byłoby podstawą do ogłoszenia nieważności. Jego zdaniem, byłoby to cofnięciem się do instytucji „listu rozwodowego”, który Mojżesz pozwolił Żydom dawać żonie.

Prof. Grygiel poddał zdecydowanej krytyce coraz bardziej rozpowszechniony sposób interpretacji pojęcia „miłosierdzia”. Podkreślił, że „miłosierdzie polega nie na sentymentalnej litości, lecz na przypominaniu człowiekowi zapomnianej przez niego prawdy”. Wyjaśnił, że Chrystus współcierpiał z kobietą schwytaną na gorącym uczynku, ale przebaczając jej, powiedział wyraźnie: „Ja ciebie nie potępiam. – Idź, a od tej chwili już nie grzesz!”. Zatem bezwzględne wezwanie do zerwania z grzechem jest postawą miłosierdzia, a nie akceptacja grzechu. „Kłamie zarówno ten, kto mówi część prawdy, jak i ten, kto, mówiąc cała prawdę, miesza ją z interesami” – zaznaczył.

Zdaniem prof. Grygla, mówienie o „rewolucji miłosierdzia w Kościele”, jaką ma przynieść dopuszczenie do Eucharystii osób rozwiedzionych a żyjących w ponownych związkach, spowoduje chaos. Przypomniał, że „św. siostra Faustyna mówiła o nawróceniu się do miłosiernego Boga, a nie o rewolucji miłosierdzia”. Skonstatował, że „wystarczą nam ostatnie rewolucje: francuska, bolszewicka i seksualna”, a „rewolucja w Kościele, która by miała polegać na odwróceniu się od przeszłości, a zwróceniu się ku przyszłości, skończy się fatalnie nie tylko dla Kościoła, ale także dla świata”.

Podkreślił przy tym, że „droga powrotna do małżeństwa trwającego na zawsze w Słowie wcielonym, wiedzie przez konfesjonał. A ten, kto próbuje wytrychem otworzyć drzwi do Eucharystii, usłyszy słowa: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?”.

Prof. Stanisław Grygiel, urodził się 10 grudnia 1934 r. w Zembrzycach k. Suchej Beskidzkiej. W 1961 r. uzyskał magisterium filologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1965 r. doktorat z filozofii na KUL. W latach 1966-67 studiował filozofię na Uniwersytecie w Louvain w Belgii.

W latach 1963-1980 był redaktorem miesięcznika „Znak” w Krakowie, a w latach 1970-1980 był też wykładowcą filozofii na tamtejszej Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II).

Od 1980 r. wraz z małżonką, Ludmiłą historykiem, pisarką i tłumaczką mieszka w Rzymie. W latach 1980-83 był dyrektorem Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej, od 1981 wykładowcą filozofii człowieka na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Był konsultorem Papieskiej Rady ds. Rodziny, uczestniczył w dwóch zgromadzeniach Synodu Biskupów dla Europy w 1991 i w 1999 roku. Kierował katedrą Karola Wojtyły na Papieskim Instytucie Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.

Źródło: KAI

Za Rodzinakatolicka.pl

Kardynał Marx: młodzi tradycjonaliści są jak terroryści. „Czarno-biały populizm narasta”

Bliski doradca papieża i przewodniczący episkopatu niemieckiego kard. Reinhard Marx potępił „młodych tradycjonalistów”, obstających twardo przy tradycyjnym nauczaniu Kościoła. – To prowadzi do terroryzmu – ostrzegł w wywiadzie udzielonym jezuickiemu magazynowi „The America”.

 

Hierarcha, który postuluje zmianę doktryny i zachęca do umożliwienia osobom rozwiedzionym, żyjącym w niesakramentalnych związkach przyjmowanie Komunii świętej zauważył, że większość młodych ludzi, nawet homoseksualistów, którzy uczęszczają do Kościoła pragnie związków na całe życie.

 

Wyjaśnił, że idea życia w wierności jest słuszna i dobra, nawet jeśli takie życie prowadzą homoseksualiści. – Kościół mówi, że relacja gejów nie jest na tym samym poziomie co relacja między mężczyzną i kobietą. To jest jasne – zapewnił. Dodał jednak, że „gdy pośród wiernych są homoseksualiści, którzy angażują się na rzecz ubogich, to nie można im powiedzieć: wszystko, co robisz jest negatywne, bo jesteś homoseksualistą”.

 

Zdaniem hierarchy, nie można postrzegać doktryny Kościoła w kategoriach czarno-białych, gdyż jest ona znacznie bardziej skomplikowana i nieoczywista. Tymczasem – ocenił duchowny – współcześni młodzi ludzie są bardziej tradycyjni niż starsi i „to jest niebezpieczne”. – Nie mam problemu z tradycją. Ale obserwujemy tendencję, iż młodzi ludzie zdecydowanie obstają przy swoim stanowisku. Czarno-biały populizm narasta w Europie. I to jest początek, być może terroryzmu. To oczywiste – przekonywał. Dalej tłumaczył: – Tendencja do umniejszania złożoności świata, aby dać proste, czarno-białe odpowiedzi narasta i myślę, że jest to bardzo niebezpieczne.

 

Duchowny zapytany o to, jakie stanowisko zajmie Kościół w sprawie transseksualistów lub innych osób, które zgodnie z nauczaniem Kościoła postępują nietycznie, a o których na razie się nie dyskutuje w ramach propozycji synodalnych, odparł: – Myślę, że istotą Ewangelii nie jest etyka. Wyjaśnił, iż głównym przesłaniem nauki Chrystusa jest „otwarcie nieba dla wszystkich”, by się nawrócili i żyli zgodnie z Ewangelią.

 

Zapytany o to, czy zgadza się z wezwaniem niektórych biskupów, by Kościół „błogosławił” związki tej samej płci, kard. Marx – chociaż potwierdził nauczanie Kościoła w tej kwestii, mówiąc za Pawłem VI, iż celem małżeństwa jest prokreacja i nie można jej z góry wykluczyć – to jednak dodał, że należy przyjrzeć się sytuacji par homoseksualnych.

 

Niemiecki duchowny wyraził zdumienie, iż „niektórzy w Kościele” zdecydowanie sprzeciwiają się udzielaniu Komunii świętej rozwiedzionym katolikom, żyjącym w związkach niesakramentalnych. – Jestem zdumiony, że niektórzy mogą twierdzić, iż wszystko jest jasne na ten temat. To nie jest takie oczywiste – – mówił. – To jest kwestia aggiornamento, to znaczy chodzi o to, aby powiedzieć to w taki sposób, by ludzie zrozumieli i dostosowali naukę do Ewangelii, teologii, by znaleźć właściwy sens tego, co powiedział Jezus, zrozumieć tradycję Kościoła, teologię itd. Wiele jest do zrobienia w tej kwestii – tłumaczył.

 

Kard. Marx przekonywał, że konsultował się z „wieloma ekspertami, w tym z kanonistami i teologami na temat nierozerwalności małżeństwa” i że „w tym względzie są różne stanowiska”. – Niektórzy biskupi na synodzie powiedzieli, że osoby takie żyją w grzechu. Lecz inni mówili: nie można twierdzić, że ktoś znajduje się w grzechu każdego dnia. To nie jest możliwe. Widać więc, że są pytania, na które musimy znaleźć odpowiedzi. Ważne jest, by synod nie miał ducha ‘wszystko albo nic’. To nie jest dobre.

 

Kard. Marx stwierdził także, że wraz z nadejściem Franciszka pojawiły się „nowe możliwości”. – Cały ten pontyfikat otworzył nowe ścieżki. Można to poczuć. Tu, w Stanach Zjednoczonych każdy mówi o Franciszku, nawet ludzie, którzy nie należą do Kościoła katolickiego. Muszę to powiedzieć: papież nie jest Kościołem, Kościół jest czymś więcej niż papież, jednak wraz z nadejściem papieża Franciszka pojawiła się nowa atmosfera – wyjaśnił.

Źródło: pch24.pl

Synod 2015: Tytanik zbliża się do góry lodowej

Christopher A. Ferrara
26 stycznia 2015

Gdyby zrobiono, co papież Franciszek chciał by zrobiono, Synod 2014 przyjąłby propozycje z raportu śródokresowego, które on by zatwierdził i opublikował światu zanim jeszcze Ojcowie synodalni by go zobaczyli, gdzie „Synod” – a dosłownie autorzy raportu starannie dobrani przez Franciszka – sankcjonowałby „zapewnienie … miejsca wspólnoty„ w Kościele dla homoseksualistów jako homoseksualistów oraz „akceptując i doceniając (dowartościowując) ich orientacje seksualne …„ ten sam haniebny dokument sugerował „dostęp do sakramentów„ dla rozwiedzionych i „ponownie wstępujących w związek” katolików „biorąc każdy przypadek indywidualnie, według prawa stopniowości, „ co oznacza, że mogliby oni „stopniowo„ przyjąć to, że cudzołożnicy nie mogą przyjmować Komunii świętej, podczas gdy pomimo tego otrzymywaliby oni sakrament w stanie ciągłego cudzołóstwa – to szalona propozycja, którą Jan Paweł II stanowczo odrzucił w Familiaris consortio, gdzie podtrzymywana jest bimillenialna dyscyplina Kościoła.

Mówiąc o sprawozdaniu śródokresowym, biskup Atanazy Schneider – trafnie nazwany [imieniem] wielkiego świętego biskupa, który stał prawie samotnie wśród hierarchii katolickiej podczas kryzysu Ariańskiego w IV wieku – zaproponował tą mrożącą ocenę:

     Jest to pierwszy raz w historii Kościoła, kiedy taki heterodoxalny tekst został faktycznie opublikowany jako dokument urzędowy, podczas oficjalnego spotkania biskupów pod przewodnictwem papieża … Ten dokument pozostanie dla przyszłych pokoleń i dla historyków jako czarna plama na honorze Stolicy Apostolskiej.

Jak wiemy, ojcowie synodalni całkowicie odrzucili ten „heterodoxyjny tekst„. Ale wydaje się, że Franciszek dopiero rozpoczyna walkę o „otwarcie” na gejów i publicznych cudzołożników. Po pierwsze, nakazał on aby ten raport śródokresowy został przekazany biskupom świata na Synod 2015, tak jak gdyby nie został on odrzucony przez Synod 2014. Po drugie, „teologia miłosierdzia” arch–modernistycznego kardynała Kaspera, z której ten średniookresowy raport jest praktycznie transkrypcją, grozi staniem się dominującym tematem Synodu 2015 pod presją skorumpowanej hierarchii niemieckiej, która już popychała do tych „reform” od dziesięcioleci.

Plany biskupów Niemiec co do przewrotu w Synodzie 2015 zostały ujawnione w niedawnym wywiadzie z kardynałem Reinhard Marx, arcybiskupem Monachium i Freisingu, szefem Konferencji Episkopatu Niemiec i kluczowym członkiem progresywnie zdominowanej rady kardynałów Franciszka. Wywiad ukazał się w czasopiśmie Ameryka – tego samego ultra–liberalneego organu jezuickiego, (link the infamous interview ) który opublikował słynny wywiad, w którym Franciszek oświadczył, że Kościół nie może mieć „obsesji” na punkcie „aborcji, małżeństw homoseksualnych oraz stosowania metod antykoncepcyjnych.”

Zapytany konkretnie o „gejów” i rozwiedzionych „ponownie zamężnych,” Marks powiedział:

Mam wrażenie, że mamy wiele do zrobienia w dziedzinie teologii, nie tylko jeśli chodzi o rozwody, ale także o teologię małżeństwa. Jestem zaskoczony, że niektórzy mogą powiedzieć na ten temat, że: „Wszystko jest jasne”. Rzeczy nie są jednak jasne …. Jest to kwestia aggiornamento [aktualizacji] … by zawsze dostosowywać naszą naukę do Ewangelii, do teologii, w celu znalezienia w nowy sposób sensu tego, co Jezus powiedział … Dlatego tak bardzo ważne jest, że pracujemy nad tymi pytaniami. Mam nadzieję, że papież będzie inspirować ten synod.

Tak, Marks ośmiela się powiedzieć, że „otwarcie” na „gejów” i publicznych cudzołożników to jest to, co chciałby Jezus. Taka jest śmiałość uwolnionego modernisty; i Franciszek – trzeba powiedzieć – rozkuł i wypuścił na Kościół małą armię tych kościelnych termitów, którzy zbiorą się w październiku w Rzymie, aby zakończyć to, co wyraźnie mają nadzieję, że będzie rewolucją, która przyćmi nawet rewolucję Soboru Watykańskiego II, jeśli Bóg na to pozwoli. „Ten cały pontyfikat otworzył nowe ścieżki. To się czuje,„ powiedział Marks o Franciszku. Na co ja odpowiadam: Niech Bóg ma nas w Swojej Opiece.

A jak ironiczne jest to, że papież, który woła bez przerwy o „wyjście” Kościoła na „peryferie”, jest tak wyraźnie w lidze z najbardziej skorumpowaną grupą biskupów uprzemysłowionego świata zachodniego, którzy pobierają sześciocyfrowe pensje dotowane przez rząd niemiecki jako „podatek kościelny” i którzy zabraniają sakramentów każdemu niemieckiemu katolikowi, który decyduje się nie płacić tego podatku” (link who deny the sacraments to any German Catholic who opts out of paying the tax ), dosłownie instytucjonalizacji zła simony – grzechu polegajcemu na próbie kupowania lub sprzedawania urzędu Kościelnego czy sakramentu„. Ale jest to nie pierwszy raz, kiedy wzniosła retoryka Franciszka jest oczywistym zaprzeczeniem jego działań.

Gdy zbliżamy się do drugiej rocznicy pontyfikatu, który jest nie podobny do żadnego innego w historii Kościoła, zbliżamy się również do góry lodowej Synodu, która zatopi Titanica, którym jest „Kościół Soboru Watykańskiego II.” Bramy piekielne nie przemogą Kościoła, który Chrystus ustanowił, ale jak pokazuje nam kryzys Ariański, prawie cały Kościół może paść ofiarą błędu bez anulowania tejże obietnicy. To jest to, co Siostra Łucja miała na myśli jako „diabelska dezorientacja” w Kościele i jest to to, co zapowiadała Trzecia Tajemnica Fatimska.

Za http: Fatima.org

Tłumaczyła: Bożena

Czy miliony katolików zostanie wprowadzonych w błąd?

Moje Proroctwa, które tobie, Moja córko, zostały przekazane, zaczęły się prawdziwie i na dobre wypełniać. Oszuści przejęli od wnętrza kontrolę i będą zwodzić świat, by ten uwierzył, że nowa doktryna — doktryna, w której zostaną dokonane zmiany w stosunku do obecnej Świętej Doktryny, ugruntowanej przez Boga — może zostać zmodyfikowana, aby dopasować się do życia wszystkich ludzi oraz do wszystkich religii.

W wolnych chwilach których ostatnio dużo nie miałem postanowiłem się wczytać co biskup Rzymu Franciszek przekazywał nam w pierwszych dniach po jego wyborze na papieża. I tak zwróciłem uwagę na pierwszy Anioł Pański 17 marca 2013 r. w pierwszą niedzielę po wyborze. Oto co wtedy usłyszeliśmy:

Źródło: vatican.va

W tych dniach miałem okazję przeczytać książkę jednego z kardynałów – kard. Kaspera, wybitnego teologa, dobrego teologa – o miłosierdziu. Książka ta zrobiła na mnie duże wrażenie – ale nie myślcie, że reklamuję książki moich kardynałów! To nie tak! Ale zrobiła na mnie duże wrażenie, bardzo duże… Kard. Kasper uważa, że usłyszenie słowa miłosierdzie zmienia wszystko. To najlepsze, co możemy usłyszeć: że zmienia świat. Odrobina miłosierdzia czyni świat mniej zimnym i bardziej sprawiedliwym.

Skoro biskup Rzymu tak wychwalał dobrego teologa kardynała Kaspera zainteresowałem się nauczaniem tego kardynała. Pierwsze wrażenie to brak prostej nauki, duża wiedza pokrętnie wykorzystywana. Google takie tytuły znajduje:

Więc widzimy troskę kardynała o rodzinę, pragnienie by zmienić naukę kościoła dotyczącą rozwodów, komunii dla rozwodników itp. Ale muszę przyznać że najbardziej mnie wzburzyło to iż kardynał Kasper fałszował i manipulował cytatami ojców Kościoła w celu ukazania że za komunią dla rozwodników cudzołożących byli wybitni ojcowie kościoła. Odkrył to i napisał Dr. John Rist wykładowca na Katolickim Uniwersytecie Ameryki, profesor  przez 30 lat  na Uniwersytecie w Toronto przez 30 lat, a obecnie wykładowca  w Rzymie. Jest specjalistą w dziedzinie filozofii starożytnej i filozofii moralnej. 

Link poniżej to jego artykuł na temat fałszowania nauki ojców Kościoła.

Catholicherald.co.uk

O tej manipulacji w swoich wiadomościach mówiła również Gloria.TV

Czy zacznie się jazgot znanych nam osób?? czy padną oskarżenia o heretyckiej postawie mojej osoby za publikację tych obserwacji?? Czy po publikacji spostrzeżeń znów rację będzie miał ojciec redaktor z Radia Maryja Włoskiego historyk  profesor Roberto de Mattei który tak mówił:

Osoby przyznające się do przywiązania do katolickiej tradycji są bezwzględnie atakowane w samym Kościele, „jakby chodziło o wywrotowców sprawiających problemy, albo o heretyków”. Z jednej strony w imię miłosierdzia i dialogu z braćmi odłączonymi uczono o końcu epoki ekskomunik i potępień. Z drugiej, z zaciśniętą pięścią podchodzono do wszystkich tych wewnątrz Kościoła, którzy nie chcieli odchodzić od niezmiennej Tradycji.