Autentyczne Magisterium to prawda, a nie znak towarowy

Odsyłam do linku strony fatima.org, tekst tłumaczony translatorem ale dość dobrze przetłumaczone

Kliknij tutaj

W tym tekście jest wspomniane iż 4 grudnia opublikowano książkę pt.”Papież dyktator” , treść przerażająca w stosunku do tego jak media przedstawiają nam papieża, tak więc więcej na ten temat co w tej książce jest odsyłam pod ten link:

Kliknij tutaj

Niektóre środowiska katolickie apelują o zwołanie przez biskupów kolejnego Synodu aby sprawić Korektę nauczania Kościoła. Tu link do tego apelu

Kliknij tutaj

 

Ostrzeżenie.

„Matka Nieves Garcia ujawnia ważną informację dotyczącą wydarzeń, które poprzedzą Ostrzeżenie.
– Matko Nieves Garcia, ma siostra przepowiednę z Garabandal którą chce się z nami podzielić, dotyczącą Synodu, czy raczej Wielkiego Synodu, który poprzedzi Ostrzeżenie.
– Czy mogłabyś nam coś o tym powiedzieć.
– Tak, podczas objawień, jednego z objawień, Niepokalana Dziewica powiedziała do Concity, że zanim przyjdą przyszłe wydarzenia odbędzie się Synod, ważny Synod. Concita powiedziała to swojej ciotce. Ciotka zapytała ją: “Masz na myśli Sobór?” Gdyż był to czas Soboru Watykańskiego II. Następnie Concita odpowiedziała swojej cioci. “Nie, Niepokalana Dziewica nie powiedziała Sobór, powiedziała Synod, według mnie Synod to mały Sobór. Jest niemożliwe, by dziewczynka w wieku 12 lat, bez żadnej wiedzy i kultury mówiła o Synodzie, który nie miał miejsca, i o którym nie mieliśmy pojęcia w tym czasie, a w dodatku zdefiniowała go jako “mały sobór”. Słyszałam to od Ojca Rafinel, który słyszał o tym od Ojca Pesquera, który napisał jedne z pierwszych książek o objawieniach w Garabandal. Dyskutował to z profesorem Lacques Serre, który pracuje na Paryskiej Sorbonie i ten mu zakomunikował, że uważa, że jest to Synod przed Ostrzeżeniem. Profesor napisał do niego wiele listów w jezyku francuskim, w których komentuje to jako “Pre-Warning”.
– Dziekuję bardzo Matko Nieves.
– Na Chwałę Boga i Miłość Niepokalanej.”
www.youtube.com/watch

 

Mój komentarz:

Przed Ostrzeżeniem odbędzie się Synod. Synod już właśnie był na temat Rodziny który zakończył się groźbą schizmy. Ale istnieje możliwość że wkrótce może być kolejny Synod na ten sam temat. Można by potraktować jako batalia synodalna o kształt rodziny. warunek co do ostrzeżenia można powiedzieć już spełniony, ale niewykluczone że tym ostatecznym terminem spełnienia będzie zakończenie możliwego kolejnego Synodu na ten sam temat.

Reklamy

Kardynał Kasper o zmianach, jakie przyniesie adhortacja

Kardynał Walter Kasper wypowiedział się na temat posynodalnej adhortacji papieża Franciszka. Hierarcha twierdzi, że będzie to pierwszy krok, aby przewrócić pewną kartę w historii Kościoła po 1700 latach.

«Za kilka dni (19 marca) zostanie podpisany przez papieża obszerny dokument, w którym Franciszek podsumuje rozważania ostatniego synodu na temat rodziny. W dokumencie tym zostaną poruszone także tematy wiernych żyjących w związkach niesakramentalnych oraz wierzących rozwiedzionych i ich zaangażowania w życiu wspólnoty Kościoła. Będzie to pierwszy krok, aby przewrócić pewną kartę w historii Kościoła po 1700 latach”.

Słowa te kard. Walter Kasper wypowiedział w ubiegły poniedziałek w czasie spotkania z „Real Collegio” we włoskim mieście Lucca.

«Nie możemy – kontynuował kardynał – powtarzać formuł z przeszłości i barykadować się za murem ekskluzywności i klerykalizmu. Kościół musi żyć we współczesności i umieć interpretować współczesność. W tym znaczeniu koniecznym jest dowartościowanie roli kobiety i z tym związana konieczność powierzenia jej kluczowych zadań w administracji Kurii i diecezji».

Purpurat wyraził także uznanie dla archidiecezji Lucca w działaniach na rzecz przyjmowania uchodźców:

«Archidiecezja Lucca – powiedział – jest przykładem otwierania się na przybysza w czasie, gdy wiele krajów w Europie zamyka przed nimi drzwi i buduje mury. Europa jest dzisiaj kontynentem pozbawionym wartości jaką jest odpowiedzialność. Jako Europejczyk i Niemiec odczuwam uczucie zawodu względem tego co czyni Unia. W Europie brakuje dzisiaj autorytetu moralnego; tylko miłosierdzie i solidarność są właściwymi odpowiedziami na wyzwania obecnego czasu».

To co uderza w wypowiedzi kard. Kaspera to fakt, że mówiąc o nowości dokumentu podaje liczbę 1700 lat. Nie 100, 200, 300 lat, lecz aż 17 wieków. Przenosi więc nas do wieku IV. Co wtedy się wydarzyło, jeżeli chodzi o praktykę małżeństwa? Możemy przywołać kanon VIII Pierwszego Soboru Powszechnego w Nicei z 325 roku mówiący o tzw. «katharoi»: „W sprawie tych, którzy nazywają samych siebie «czystymi», święty i wielki sobór postanowił, że jeśli chcą powrócić do powszechnego i apostolskiego Kościoła, […] konieczne jest przede wszystkim, aby oni przyobiecali na piśmie, że zgadzają się i będą posłuszni nauczaniu Kościoła powszechnego. Następnie, że pozostaną we wspólnocie z tymi, którzy dwa razy zawarli małżeństwo oraz z tymi, którzy upadli w czasie prześladowań, a którym został wyznaczony czas na odbycie pokuty i stosowna pora, aby uznali swe posłuszeństwo we wszystkim nauczaniu powszechnego i apostolskiego Kościoła.”

Jak natomiast poinformował argentyński dziennik LA RAZÓN, na podstawie sobie wiadomych źródeł, papieska adhortacja będzie liczyła 323 punkty i będzie jednym z najważniejszych dokumentów obecnego pontyfikatu (dla porównania adhortacja „Familiaris Consortio” Jana Pawła II liczyła 86 punktów). Wielu komentatorów wskazuje także na fakt, że największą nowością tego dokumentu będzie jego język. Rozczaruje on i zdezorientuje z pewnością tych, którzy przyzwyczaili się do języka Katechizmu Rzymskiego Piusa V, gdzie wszystko było podane w pytaniach i odpowiedziach. Boga jednak nie można zamknąć w sztywnych i gotowych twierdzeniach. On po prostu wymyka się z naszych schematów myślowych. W swym języku dokument powraca do języka teologii Ojców Kościoła, czerpie z teologii chrześcijańskiego Wschodu, jak również z teologii narracyjnej tak popularnej w Ameryce Łacińskiej. Otwiera się nowe, a może w końcu wraca się do teologii biblijnej i patrystycznej. Czy należy się spodziewać – jak na swoim facebookowym koncie napisał prof. Andrea Grillo z Papieskiego Ateneum św. Anzelma w Rzymie – dokumentu, który mógłby nosić tytuł „Rerum familiarium novarum”?

Komentarz Eleazara (Deon.pl): Uh, ależ ten Kościół błądził przez 1700 lat… dobrze, że w końcu znaleźli się mędrcy, którzy te błędy znaleźli. Dziwne, że nie doszli do tego Ojcowie Soboru Watykańskiego II, nie wyczuli widać do końca ducha soboru…

Źródło: Deon.pl

Po synodalna adhortacja oczekiwana w najbliższą sobotę

Włoski arcybiskup powiedział, że długo oczekiwany dokument, który podsumowuje wnioski Papieża z dwóch synodalnych posiedzeń  poświęconych rodzinie, będzie „Hymnem do miłości, miłości, która chce dbać o dobro ludzi młodych, aby być blisko rannych rodzin, aby dać im siłę, miłość, która chce być blisko dzieci, jak również  wszystkich ludzi w potrzebie. „

Dobrze poinformowane źródła potwierdzają, że dokument, prawdopodobnie będzie wydany 19 marca – w święto św Józefa i 3 rocznicy Mszy inauguracyjnej papieża. Mówią też, że redaktorem jest abp Victor Manuel Fernández, rektor katolickiego Uniwersytetu Papieskiego w Argentynie w Buenos Aires i jeden z najbliższych doradców Franciszka.

 

Wywiad z ks. abp. Stanisławem Gądeckim w Radio Maryja

Rozmowa z ks. abp. Stanisławem Gądeckim – Metropolitą Poznańskim, Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, członkiem delegacji KEP na zgromadzenie Synodu o rodzinie

ZDRADA NAUCZANIA CHRYSTUSA!!!

Aż 2/3 biskupów zagłosowało za zmianą 6 przykazania. Komunia dla rozwodników przyjęta. Przeszła jednym głosem. Czyż jeszcze można mieć wątpliwości co do orędzi Ostrzeżenie??

Moja szczerze umiłowana córko, Mój Głos został stłumiony przez ducha ciemności w czasie, gdy ludzkość najbardziej Mnie potrzebuje.

Walka duchowa jest zacięta i Moje Królestwo toczy ją przeciwko siłom złego ducha. Jednak wiele osób nie jest świadomych tego faktu, ponieważ zły duch rozlewa nową fałszywą doktrynę, która z pozoru będzie wyglądała na popularną, podziwianą, gorąco przyjmowaną i oklaskiwaną przez tych, którzy twierdzą, że głoszą Moje Słowo, ale którzy nie należą do Mnie.

Zły duch jest ostrożny, sprytny i przebiegły, więc gdy jego pomocnicy przedstawiają nowe podejście do Mojego Nauczania, możecie być pewni, że zostanie to opakowane w godny podziwu sposób, tak by było ono postrzegane jako słuszne. Moc Moich wrogów dławi wiarę Mojego ludu i nie widzą oni tego, co mają przed sobą.

Zamieszanie nie pochodzi ode Mnie. Moje Słowo jest jasne, Moje Nauczanie jest na wieczność. Ludzkość przyjęła humanizm i ateizm jako substytut Mnie. Zostałem odrzucony, a Moje Słowo jest tolerowane tylko częściowo, a pozostałe części zostały przekręcone, by dopasować je do potrzeb grzeszników, którzy chcą usprawiedliwić swoje winy. Mogą oni pośród siebie akceptować herezję, ale Ja Jestem wszechwidzący i będę sądził chrześcijan stosowne do sposobu, w jaki odrzucili oni Moje Słowo i zaakceptowali działania, które są przeciwko Mnie.

Chrześcijanie w świecie są szybko wykluczani ze społeczeństwa i będą cierpieli wielkie trudności ze względu na nienawiść, która istnieje w świecie wobec Mnie. Ja Jestem pogardzany przez tych, którzy kiedyś Mnie znali, ale teraz Mnie odrzucają. Ja Jestem ledwo tolerowany przez tych, którzy wiedzą, Kim Ja Jestem, ale którzy odrzucają niektóre z Moich Nauk, ponieważ Prawda jest dla nich niewygodna.

Wielu mnie unikało podczas Mojego Czasu na ziemi, a zwłaszcza te pyszne dusze, które kierowały Moją Owczarnią w świątyniach. Głosili Słowo Boże, ale nie lubili słuchać Prawdy z Moich Ust, Prawdziwego Mesjasza.

I dziś istnieją tacy Moi niewierni słudzy, którzy nie trzymają się Prawdy. Wielu z nich już nie akceptuje Mojego Świętego Słowa, które jak woda źródlana pozostaje krystalicznie czyste. Oni zamulają tę wodę, która tryska z Ducha Świętego, a niewinne dusze będą ją piły. Prawda zostanie zniekształcona i wielu będzie musiało przełknąć doktrynę ciemności, która będzie świeciła jasno, jak błyszcząca gwiazda. Ta nowa fałszywa doktryna nie będzie miała nic wspólnego ze Mną i tylko ci, którzy wierzą w Świętą Ewangelię i którzy nie godzą się od niej odstąpić, znajdą Życie Wieczne.

Przyszedłem przynieść wam Prawdę, by was uratować, a wy ukrzyżowaliście Mnie za to. Jednak przez Moją Śmierć na Krzyżu, pokonałem śmierć. Wszystko, co zrobiłem, było dla was i wszystko, co pochodzi z Mojego Zwycięstwa nad śmiercią jest wasze. Życie ciała staje się wasze, kiedy uwierzycie we Mnie, a wasze dusze żyć będą wiecznie. Gdy odrzucicie Mnie przed Moim Powtórnym Przyjściem, nie będziecie gotowi, by Mnie przyjąć. Gdy przyjmiecie kłamstwa, choć znacie już Prawdę Mojego Słowa, wpadniecie w rozpacz. A teraz Ja mam być krzyżowany ponownie i tym razem prawie nie będzie żałoby po Moim Ciele – Moim Kościele – bo do czasu, kiedy przyjdę tego Wielkiego Dnia, opuścicie Mnie. Zostanę zapomniany, ale oszust będzie wielbiony, czczony i witany po królewsku, gdy Ja będę leżał w rynsztoku i będą po Mnie deptali.

Tylko przez Moc Ducha Świętego Moi prawdziwi naśladowcy będą w stanie wytrwać w walce o dusze i Ja daję wam wszelkie Łaski, by otworzyć wam oczy na Prawdę i nie dopuścić, byście padli ofiarą oszustwa.

Moi wierni wyświęceni słudzy, którzy pozostaną wierni Mojemu Słowu, powstaną i poprowadzą was Drogą Prawdy. Ci Moi dzielni wyświęceni słudzy otrzymają nadzwyczajne Łaski, aby umożliwić chrześcijanom wyraźnie dostrzeżenie różnicy między dobrem a złem. Wy wszyscy nabierzcie otuchy i wiedzcie, że Łaski te są obecnie wylewane na te Moje sługi, ponieważ bez ich przywództwa trudno będzie wam głosić Prawdę.

Kocham was wszystkich. Nigdy was nie opuszczę. Przyciągam was do Siebie i zachęcam do odmawiania Moich Modlitw Krucjaty, by otrzymać Błogosławieństwa, które są konieczne w tej wędrówce, która was czeka. Duch Święty spoczywa na was i zostaniecie napełnieni każdym możliwym Darem, dla podtrzymania waszego oddania dla Mnie.

Zawsze wołajcie do Mnie o pomoc; żebym dał wam odwagę, siłę i zdolność do traktowania waszych wrogów z miłością i współczuciem, co jest niezbędne, jeśli chcecie stać się Moimi prawdziwymi uczniami. Kochać Moich wrogów, nie znaczy przyjąć herezję. Proszę także, abyście nie brali udziału w czymkolwiek, co łączyłoby się z nienawiścią w Moje Święte Imię.

Głoście Moje Słowo. Nie ma żadnej potrzeby go bronić.

Wasz umiłowany Jezus Chrystus

Zbawiciel i Odkupiciel całej Ludzkości

Bp. Białasik – Najbardziej mnie zabolało, że mogą istnieć wśród biskupów takie osoby

Bp Białasik - Biskup Boliwii  polskiego pochodzenia

Bp Białasik: na Synodzie pewne sprawy nie powinny być dotykane

Synod Biskupów był wspaniałym doświadczeniem powszechności Kościoła, miał też jednak swoje słabe strony. Wielu istotnych dla rodzin spraw nie podjęto – uważa polski biskup misyjny z Boliwii Krzysztof Białasik. Zastrzega on, że na Synodzie padło też wiele pięknych słów, były ważne świadectwa, ale temat rodziny nie został wyczerpany. Zdaniem bp. Białasika niepotrzebnie zajmowano się kwestiami, które nie były związane z tematem obrad.

„Moim zdaniem jest to smutne, że zajęliśmy się niektórymi sprawami, których ten Synod nie powinien dotykać, bo są to sprawy o innym charakterze. Mnie zaskoczyło to, że jest pewna grupa kardynałów i biskupów, którzy wypowiadali się nie zawsze odpowiednio na temat rodziny, mieszając do tego sprawy, które powinny być rozważane w innej rzeczywistości, a mianowicie komunię dla rozwiedzionych i homoseksualizm. To są inne problemy, problemy albo doktrynalne, albo sztucznie wymyślone, by zniszczyć rodzinę. Dlatego właśnie sprawy te są promowane przez różne organizacje międzynarodowe, przede wszystkim z USA i Europy Zachodniej. Ale zaskakujące jest, że mają też one wpływ na niektórych biskupów. Nie wiem, co się za tym wszystkim kryje, ale jeżeli jest taka grupa kardynałów czy biskupów, a jest, to znaczy, że coś za tym stoi. I to właśnie najbardziej mnie zabolało, że mogą istnieć wśród biskupów takie osoby” – powiedział bp Białasik.

Źródło; episkopat.pl

Wstańcie, chodźmy!

Za murami Watykanu toczy się najważniejsza batalia naszych czasów. Batalia o kształt świata. Nie Kościoła i świata – jak lubią rzecz ujmować katoliccy publicyści – lecz świata in extenso, ponieważ rozstrzygnięcia, które zapadną w Auli Pawła VI zdefiniują historię XXI stulecia.

 

Embargo informacyjne – którego rzekomo nie ma, bo codziennie odbywa się konferencja prasowa, podczas której nieodmiennie padają zapewnienia, że wszystko jest w jak najlepszym porządku i sprawy toczą się jak najpomyślniej (cokolwiek by to miało znaczyć) – powoduje, iż zdani jesteśmy wyłącznie na domysły i przecieki.

 

W właśnie z tych przecieków – z ust znanych watykanistów – słyszymy, że obrady synodalne coraz bardziej przypominają mecz futbolowy, i niestety gra toczy się głównie na połowie tradycyjnie nastawionej części episkopatu.

Biskupi generalnie odmawiają wszelkich komentarzy, co zaś nieliczni, którzy decydują się na udzielenie zdawkowej odpowiedzi, wspinają się na szczyty dyplomacji, aby w istocie nic nie powiedzieć.

 

Bardziej rozmowni okazują się świeccy obserwatorzy synodu, choć ci z kolei w większości zastrzegają sobie anonimowość. Owi znawcy tematu, którzy „zęby zjedli” na zgłębianiu polityki Watykanu, twierdzą, że sytuacja jest już po prostu dramatyczna.

 

Wszyscy oni (oczywiście mowa o tych zatroskanych o los Kościoła) podkreślają zdecydowaną postawę polskiej delegacji. Jeden z nich powiedział nam wprost: – Polscy biskupi walczą na pierwszej linii cywilizacyjnego frontu. Jeżeli oni „pękną”, to pęknie Kościół.

 

Ostateczne głosowanie może więc Kościół poprowadzić dokąd nie chce (J 21, 18). Coraz wyraźniej widać – dowodzą nasi rozmówcy – że konsensusu, na którym tak zależy stronie liberalnej, nie będzie. Być go zresztą nie może, bo rzecz dotyczy spraw nie podlegających dyskusji.

 

Najlepszym wyjściem – zdaniem innego eksperta (niestety pragnącego zachować anonimowość) – byłaby otwarta, dobitna demonstracja przywiązania do nauki Jezusa Chrystusa, która najpełniej objawiłaby się… zerwaniem obrad.

– Jak to zerwaniem obrad?! – pytamy zaszokowani.

 

– Po prostu – pada odpowiedź – kiedy dyskusja zaczyna tracić sens należy opuścić grono dyskutantów. Potrzeba zdecydowanej akcji. Potrzeba, aby biskupi wierni Bogu i Kościołowi powiedzieli krótko: „Wstańcie, chodźmy”…

Źródło: http://www.pch24.pl/wstancie–chodzmy-,38893,i.html#ixzz3pDYXVpGO

Civitavecchia: łzy dla Kościoła

Powracam jeszcze raz do niezwykłych objawień Matki Bożej z Civitavecchia w kontekście tego co się dzieje na Synodzie. Jak wiemy objawienia te są niezwykłe i bardzo szybko uznane. Niezwykłe bo oto figurka gipsowa przywieziona z Medjugorje i przedstawiająca Królową Pokoju z Medjugorje płacze w rękach biskupa w diecezji rzymskiej bardzo blisko Watykanu. Biskup widząc płacz ogłasza  że objawienia są prawdziwe ( decyzja taka jest w rękach biskupa miejsca). Papież Jan Paweł II od samego początku chroni to miejsce. Matka Boża mówi że przychodzi ciemność  na Skałę i zagrożona jest rodzina. Proszę sobie przeczytać wcześniejsze wpisy bo sa bardzo ważne aby to wszystko zrozumieć.

Ojciec Gabriele Amorth i Jan Paweł II – a cud w Civitavecchia

Przesłanie z Civitavecchia

Jakie jest to „przesłanie z Civitavecchia”?

Rodzina Gregori uważa, że nawiązuje ono do Fatimy. «Ostrzeżono nas, że Szatan jest silny», mówi Gregori, «i chce uwolnić nienawiść, a następnie rozpętać wojnę, aby zniszczyć ludzkość. Aby osiągnąć ten cel chce obalić Kościół Boży, poczynając od małego Kościoła domowego, jakim jest rodzina, która jest kolebką społeczeństwa. Szatan zrobiłby wszystko, aby osłabić jedność rodziny chrześcijańskiej opartej na małżeństwie oraz że, bez nowego nawrócenia, wielu pasterzy zdradziłoby swoje powołanie, wywołując duży skandal, oraz że Kościół poznałby nową, znaczną apostazję, tzn. zaprzeczenie podstawowych prawd chrześcijańskich potwierdzonych przez wieki w tradycji i doktrynie».

W Civitavecchia Matka Boża powiedziała że jest „Matką Kościoła” i „Królową Rodzin”. Już wtedy tj. 20 lat temu mówiła o poważnym kryzysie społecznym i kryzysie Kościoła, którego nie jesteśmy świadomi, a który jest efektem walki między dobrem i złem, oraz kwestionowania obecności szatana.

W Civitavecchia Matka Boża ostrzegła Włochy „Wasz naród jest w niebezpieczeństwie”, oraz Kościół, „W Rzymie ciemność zstąpi na Skałę, a mój syn Jezus opuści ją … „, zapraszając wszystkich biskupów, aby oddali się Matce Bożej, ” Poświęćcie się mojemu Niepokalanemu Sercu będę was bronić … „.

Matka Boża powiedziała też, że jedność Kościoła jest w niebezpieczeństwie i że to zależy od jedności rodziny. Siostra Łucja z Fatimy zwierzyła się kardynałowi Caffara, że ​​szatan będzie występował przeciwko rodzinie „Ostateczna walka pomiędzy Panem, a królestwem szatana dotyczyć będzie rodziny i małżeństwa. Proszę się nie bać – dodawała – ponieważ każdy kto poświęca się celowi zachowania świętości małżeństwa i rodziny będzie zawsze rozdzierany i hamowany na wszystkie sposoby, gdyż jest to decydujący punkt.

Decydujący o przyszłości Kościoła i ludzkości.

A oto kolejne słowa Matki Bożej w których mówi o kościele i rodzinie:

Jesteś jednym z moich ulubieńców (wybrańców); przyślę ci anioła,żeby przedstawił ci to, co ma się wydarzyć niebawem.

Błogosławiony kto zachowa i będzie głosił prorocze słowa Bożego Kościoła, naszego Ojca, który za pośrednictwem naszej niebieskiej mamy, Matki Bożej (Madonny), przygotowuje nam drogę przez jej  wstawiennictwo u naszego Ojca.

Nie porzućcie nigdy sakramentów, spowiedzi św, modlitwy, postu, Ciała Jezusa Chrystusa we Mszy Św (komunii), ponieważ moje przyjście nastąpi bardzo szybko.

Drogi Synu, przekazuję ci bolesną wiadomość. Szatan zaczyna mieć panowanie nad całą ludzkością i teraz próbuje zniszczyć Kościół Boży, za pośrednictwem wielu kapłanów. Nie pozwólcie na to. Pomóżcie Ojcu Św. Szatan wie,że jego czas się kończy ponieważ mój syn Jezus Chrystus wkrótce zainterweniuje. Proszę was pomóżcie mi,  nie pozwólcie zainterweniować mojemu synowi Jezusowi ponieważ Ja, wasza Matka, chcę uratować bardzo wiele dusz i zaprowadzić je do mojego syna, nie zostawić ich szatanowi. Módlcie się , aby nasz Bóg Ojciec, przedłużył mi jeszcze czas ponieważ jest to już ostatni czas udzielony mi od Niego.

Naród wasz jest w ciężkim niebezpieczeństwie. Nad Rzym nadciągają co raz większe ciemności,na skałę, którą mój syn Jezus wam zostawił aby budować, kształtować i wychowywać duchowo swoje dzieci. Biskupi, waszym zadaniem jest kontynuować rozwój Kościoła Bożego, będąc spadkobiercami Boga.

Stańcie się na nowo jednym sercem pełnym prawdziwej wiary i jedności z moim synem Janem Pawłem 2, największym darem jakie moje Niepokalane Serce otrzymało od Serca Jezusa.

Posłuchajcie mnie proszę. Błagam was!

Jestem waszą Niebieską Matką, proszę nie pozwólcie mi więcej płakać, widząc wielu umierających z waszej winy, po tym jak nie zaakceptujecie mnie i pozwolicie ,że szatan zadziała.

Członkowie Synodu powołani przez Franciszka

15 września opublikowałem listę wszystkich osób którzy wezmą udział w Synodzie na temat rodziny .

Tutaj ten wpis z wykazem

Pkt XI zawiera wykaz osób powołanych osobiście przez Franciszka. Jest ich 45.

XI. CZŁONKOWIE z papieskiego POWOŁANIA

Jego Em.za Rev.ma Kard. Angelo Sodano, dziekan kolegium kardynalskiego (Watykan).

Jego Em.za Rev.ma karty. Godfried Danneels, emerytowany arcybiskup Mechelen-Bruksela, Maniles-Bruksela (Belgia).

Jego Em.za Rev.ma karty. Dionigi tettamanzi, emerytowany arcybiskup Mediolanu (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma kard. Christoph Schönborn OP, arcybiskup Wiednia, przewodniczący Konferencji Episkopatu (Austria).

Jego Em.za Rev.ma kard. Walter Kasper, emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan (Watykan).

Jego Em.za Rev.ma karty. Wilfrid Fox Napier, OFM, arcybiskup Durbanu (RPA).

Jego Em.za Rev.ma karty. Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga, salezjanin, arcybiskup Tegucigalpa, przewodniczącego Konferencji Episkopatu (Honduras).

Jego Em.za Rev.ma Kard. Péter Erdo, arcybiskup Esztergom-Budapest, przewodniczącego Konferencji Episkopatu, przewodniczącego Rady Europejskie Episcopals Konferencje (CCEE) (Węgry).

Jego Em.za Rev.ma kard. Carlo Caffarra, arcybiskup Bolonii (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma karty. Lluís Martínez Sistach, arcybiskup Barcelony (Hiszpania).

Jego Em.za Rev.ma karty. Laurent Monsengwo Pasinya, arcybiskup Kinszasy (Demokratyczna Rep. Konga).

Jego Em.za Rev.ma karty. Donald Wuerl, arcybiskup Waszyngtonu (USA).

Jego Em.za Rev.ma karty. Raymundo Damasceno Assis, arcybiskup Aparecida (Brazylia).

Jego Em.za Rev.ma karty. Timothy Michael Dolan, arcybiskup Nowego Jorku (USA).

Jego Em.za Rev.ma Kard. Antonio G. Tagle Luis, arcybiskup Manili (Filipiny).

Jego Em.za Rev.ma karty. Gérald Cyprien Lacroix, arcybiskup Quebecu (Kanada).

Jego Em.za Rev.ma karty. Gualtiero Bassetti, arcybiskup Perugia-Città della Pieve (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma karty. Philippe Ouédraogo, arcybiskup Wagadugu (Burkina Faso).

Jego Em.za Rev.ma karty. John Atcherley DEW, arcybiskup Wellington, przewodniczącego Konferencji Episkopatu (Nowa Zelandia).

Jego Em.za Rev.ma karty. Edward MENICHELLI, arcybiskup Ankony-Osimo (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma karty. Alberto Suárez Inda, arcybiskup Morelia (Meksyk).

Jego Em.za Rev.ma karty. Francesco Montenegro, Arcybiskup Agrigento (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma karty. Daniel Sturla, salezjanin, arcybiskup Montevideo (Urugwaj).

Jego Em.za Rev.ma kard. José Luis Lacunza Maestrojuán, wiosło, biskup David, przewodniczący Konferencji Episkopatu (Panama).

Jego Em.za Rev.ma karty. Soane patita paini mafi, biskup Tonga, przewodniczącego Konferencji Episkopatu (Tonga).

Jego Em.za Rev.ma karty. Elio Sgreccia, emerytowany prezes Papieskiej Akademii Życia (Włochy).

Jego Em.za Rev.ma Kard. Joseph Bertello, prezes Gubernatora Watykanu (Watykan).

Jego Ecc.za Rev.ma ks. Baltazar Porras, arcybiskup Mérida (Wenezuela).

Jego Ecc.za Rev.ma ks. Ioannis Spiteris, OFMCap., Arcybiskup Korfu, Zakynthos i Kefalonia (Grecja).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Bruno Forte, arcybiskup Chieti-Vasto z (Włochy).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Laurent Ulrich, arcybiskup Lille (Francja).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Carlos AGUIAR RETES, arcybiskup Tlalnepantla (Meksyk).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Sergio Eduardo Castriani CSSp., Arcybiskup Manaus (Brazylia).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Victor Manuel Fernández, Arcybiskup tytularny Tiburnia, Rektor Katolickiego Uniwersytetu Papieskiego Argentyny (Argentyna).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Blase Cupich, Arcybiskup Chicago (USA).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. George Vance Murry, SI, biskup Youngstown (Stany Zjednoczone).

Jego Ecc.za Rev.ma Mgr. Marcello Semeraro, biskup Albano (Włochy).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Gerardo Alonso Garza Trevino, biskup Piedras Negras (Meksyk).

Jego Ecc.za Rev.ma Mons. Lucas van Looy, salezjanin, biskup Ghent, Ghent (Belgia).

Jego Ecc.za Mons. Pius Vito Pinto, dziekan Trybunału Roty Rzymskiej (Watykan).

Rev.mo Mons. Saul Scarabattoli, proboszcz Parafii Ducha Świętego w Port Eburnea, Perugia (Włochy).

Rev.mo ks. Robert Rosa, proboszcz parafii św Jakuba Apostoła, Triest (Włochy).

Ks François-Xavier Dumortier, YES, rektor Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie (Włochy).

Ks Antonio Spadaro, dyrektor dziennika La Civilta Cattolica (Włochy).

Ks Manuel Jesús Arroba Conde, CMF, dziekan Wydziału utrusque jure Uniwersytetu Laterańskiego Papieskiej (Hiszpania).

Obecnie znamy poglądy zaledwie połowy tych ojców Synodalnych na kwestię rodziny. Wszystko przez nałożone embargo informacyjne na pracę Synodu.

A więc aż 19 Ojców Synodalnych z tych powołanych przez Franciszka jest to kontrowersyjne postacie, których działania oraz oświadczenia wzbudzają oburzenie licznych katolików na całym świecie i postawiły pod znakiem zapytania prawowierność owych purpuratów.  Franciszek powołał zaledwie kilku kardynałów wiernie trwających przy nauczaniu Jezusa Chrystusa. Wśród nich znaleźli się kardynał Wilfrid Napier, kardynał Elio Sgreccia, były przewodniczący Pontyfikalnej Akademii Życia, oraz kardynał Carlo Caffarra, arcybiskup Bolonii.

lista przeciwników nauczania Kościoła katolickiego w kardynalskiej purpurze, powołanych na synod przez samego Fanciszka, jest długa:

– Kardynał Walter Kasper – były przewodniczący Watykańskiej Rady Pontyfikalnej ds. Promocji Jedności Chrześcijan, który był autorem propozycji, jaka została złożona w zeszłym roku, aby zmienić nauczanie Kościoła katolickiego w kwestii udzielania Komunii Świętej rozwodnikom oraz osobom żyjącym w świeckich związkach małżeńskich, czyli tym, którzy ogólnie rzecz biorąc żyją poza Bożym prawem.

 

– Kardynał Godfried Danneels – były arcybiskup Mechelen-Brussels w Belgii, który w 1990 r. usiłował przekonać belgijskiego króla, aby podpisał ustawę aborcyjną. W 2013 r. Danneels odniósł się do praw wprowadzających „małżeństwa” osób tej samej płci jako do „pozytywnego rozwoju”. Kardynał Danneels okrył się niesławą, kiedy nakryto go, co zresztą zostało nagrane, jak nakłaniał ofiarę 13-letniego wykorzystywania seksualnego, jakiego dopuścił się jego kolega biskup Roger Vangheluwe, aby nie zgłaszała sprawy na policję. Danneels został osobiście zaproszony przez papieża Franciszka na synod już po raz drugi.

 

– Blase Cupich, arcybiskup Chicago, kóry bronił udzielania Komunii Świętej proaborcyjnym politykom deklarującym się jako katolicy. W 2011 r. Cupich, ówczesny biskup Spokane, zabronił księżom w diecezji uczestniczenia w odbywających się co pół roku 40 Dniach dla Życia. Jego odpowiedź na decyzję amerykańskiego Sądu Najwyższego o redefinicji małżeństwa ograniczała się przede wszystkim do potępiania rzekomej dyskryminacji homoseksualistów. Z jego ust nie padło nawet jedno słowo krytyki pod adresem wprowadzonych „małżeństw” osób tej samej płci.

 

– Bruno Forte, arcybiskup Chieti-Vasto we Włoszech – przypisuje się mu stworzenie projektu kontrowersyjnej sekcji poświęconej homoseksualistom w niesławnym raporcie wstępnym z synodu, w którym mowa była o „akceptowaniu i cenieniu homoseksualnej orientacji”. Zapytany o język, Forte odpowiedział, że homoseksualiści mają „prawa, które powinny być chronione”, określając związki homoseksualne „kwestią cywilizacji i szacunku dla tych ludzi”.

 

– Kardynał Christoph Schönborn, arcybiskup Wiednia i przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii, który identyfikuje się jako intelektualny architekt tzw. „ekumenizmu stylów życia”, wzywając Kościół do zmiany nauczania i skoncentrowaniu się na „pozytywnych elementach” relacji seksualnych pogwałcających prawo naturalne i nauczanie Kościoła. Schönborn wyraził aprobatę dla związków cywilnych par homoseksualnych, stwierdzając, że „może być partnerski związek osób tej samej płci i osoby te potrzebują szacunku, a nawet ochrony prawnej”.

 

– Kardynał Timothy Michael Dolan, arcybiskup Nowego Jorku przewodniczył tegorocznej paradzie z okazji Dnia Św. Patryka jako wielki marszałek po tym, jak bronił jako „mądrej” decyzji organizatorów dopuszczenia po raz pierwszy otwarcie homoseksualnych grup aktywistów, aby uczestniczyły we wspomnianym wydarzeniu. W marcu 2014 r. Dolan gratulował homoseksualnemu graczowi futbolowemu Michaelowi Samowi tego, że ten publicznie przyznał, iż jest gejem, stwierdzając „To dobrze… Nie miałbym powodu go oceniać”.

 

– Kardynał Donald Wuerl, arcybiskup Waszyngtonu, który jest jednym z czołowych zwolenników udzielania Komunii Świętej tym katolikom, którzy publicznie promują poważne moralne zło, jak chociażby opowiadającym się za aborcją politykom. W 2012 r. Wuerl zawiesił jednego z księży za to, że ten odmówił udzielenia Komunii Świętej lesbijce, a na dodatek buddystce, która wcześniej przedstawiła swoją „kochankę” księdzu – wszystko miało miejsce podczas ceremonii pogrzebowej matki rzeczonej kobiety. Archidiecezja wystosowała publiczne przeprosiny, potępiając decyzję księdza.

 

– Kardynał Dionigi Tettamanzi, były arcybiskup Mediolanu, który zgodził się z propozycją Kaspera wysunięciem jako priorytet podczas zeszłorocznego synodu kwestii udzielania Komunii Świętej katolikom rozwiedzionym oraz trwającym w ponownych związkach.

 

– Kardynał Angelo Sodano – dziekan watykańskiego Kolegium Kardynałów, który usiłował wstrzymać śledztwo w sprawie zarzutów o wykorzystywanie seksualne, jakie postawiono o. Marcialowi Macielowi Degollado, okrytemu niesławą założycielowi Legionów Chrystusa.

 

– Kardynał Oscar Andrés Rodríguez Maradiaga, arcybiskup Tegucigalpa, przewodniczący Konferencji Episkopatu Hondurasu, bliski doradca papieża Franciszka, który przewodniczył skrajnie liberalnej konferencji w Rzymie, której liczni uczestnicy i prelegenci opowiedzieli się za stanowiskiem Kaspera.

 

– Kardynał Lluis Martinez Sistach, arcybiskup Barcelony, który zablokował lata zbierania dowodów przez grupy pro-life na to, że w katolickich szpitalach, znajdujących się pod jego zarządem, dokonuje się aborcji. Odmówił ekskomunikowania czy też zdyscyplinowania księdza ze swojej diecezji, który sfinansował aborcję dwóm młodym dziewczynom i który chełpił się błogosławieniem związków homoseksualnych.

 

– Kardynał Raymundo Damasceno Assis, arcybiskup Aparecida w Brazylii, przewodniczący Konferencji Episkopatu tego kraju, podczas zeszłorocznego synodu chwalił „bardziej miękką i tolerancyjną retorykę Franciszka, w szczególności odnośnie do homoseksualizmu”. W październiku 2014 r. w wywiadzie udzielonym portalowi LifeSiteNews Assis ubolewał, że nie ważne jak „stabilne” byłyby związki homoseksualne, Kościół i tak by ich nie zaaprobował.

 

– Kardynał Luis Antonio Tagle, arcybiskup Manilii (Filipiny) jeszcze w tym roku podczas zorganizowanej w Wielkiej Brytanii konferencji dla młodzieży potępiał, jak to nazwał, używanie przez Kościół „surowego” i „poważnego” języka dla opisywania grzechów cudzołóstwa i zachowań homoseksualnych. Później powiedział reporterom, że Kościół potrzebuje na nowo przyswoić sobie nauczanie o „miłosierdziu”.

 

– Kardynał John Dew, arcybiskup Wellington, przewodniczący Konferencji Episkopatu Nowej Zelandii, który interweniował podczas zeszłorocznego synodu, wzywając Kościół do porzucenia tradycyjnego języka opisującego grzech jako „zaburzenie”, aby „ludzie nie widzieli i nie słyszeli Kościoła osądzającego i potępiającego”. Dew również jest gorącym orędownikiem dopuszczania do sakramentu Eucharystii rozwodników i żyjących w ponownych (cywilnych) związkach małżeńskich.

 

– Victor Fernandez, tytularny arcybiskup Tiburnii (Argentyna), kóry jest jednym z głównych doradców papieża z zakresu teologii, a który po cichu krytykował kardynała Gerharda Muellera, prefekta Kongregacji Doktryny Wiary za sprzeciwianie się kierunkowi, w jakim podąża papież Franciszek. Fernandez, który był jednym z twórców projektu finalnego raportu z zeszłorocznego synodu, i który był zaangażowany w prace nad papieską encykliką o środowisku, powiedział w maju w rozmowie z dziennikarzami, że papież „dąży do reformy, która jest nieodwracalna”.

 

– O. Antonio Spadaro, dyrektor włoskiego pisma „La Civilta Cattolica”, a jednocześnie osobisty przyjaciel papieża w swoim piśmie stale promuje propozycje Kaspera oraz przytacza inne podobne argumenty obliczone na liberalizację nauczania Kościoła katolickiego w kwestiach moralnych, małżeństwa oraz rodziny.

Kardynałowie nie ukrywają, że tegoroczny synod może doprowadzić do schizmy.

Źródło: LifeSiteNews

Abp Gądecki: próbuje się przepchnąć zmianę doktryny

Zmiany dyscyplinarne proponowane przez niektórych ojców synodalnych odnośnie do Komunii dla rozwodników stanowią w swych założeniach próbę przemycenia zmian samej doktryny Kościoła. Wskazuje na to uczestniczący w Synodzie Biskupów o rodzinie abp Stanisław Gądecki.

„Praktycznie wszyscy powtarzają, że nie będzie żadnych zmian doktrynalnych, ale różnie to rozumieją. Bo jeżeli dodają do tego pierwszego bloku dopowiedź, że zmiany dyscyplinarne są możliwe, to znaczy, że praktycznie przekreślają też stabilność doktrynalną. W moim przekonaniu nie można mówić o oderwaniu praktyki Kościoła od jego doktryny, od jego nauczania. Jedno z drugim jest nierozerwalne. Mam jednak wrażenie, że wielu zwolenników nowości myśli o faktycznej zmianie doktryny, nazywając to zmianą dyscypliny Kościoła. Jest to niepokojący punkt w tym rozumowaniu, bo gorliwie się podkreśla: «My akceptujemy całą doktrynę», ale zaraz potem przychodzi propozycja, która z doktryną nie ma nic wspólnego. Mnie to dość niepokoi, bo właściwie jedna i druga strona mówi, że nie chce żadnych zmian doktrynalnych. Skąd więc pojawiają się praktyki sprzeczne z doktryną?”.

Radio watykańskie

Możesz wysłuchać klikając poniżej.

 

Papież za „zdrową decentralizacją” Kościoła

Ojciec Święty przemawiając z okazji 50. rocznicy ustanowienia regularnego Synodu Biskupów opowiedział się za „zdrową decentralizacją” Kościoła. W praktyce chodzi o to, by to nie Stolica Apostolska, ale lokalne episkopaty zajmowały się częścią problemów występujących na ich terenie. Jakie miałyby to być problemy?

Tego Franciszek nie powiedział. Jednak w ostatnich tygodniach, a zwłaszcza w trakcie obrad Synodu, podobny postulat pada w jednym w zasadzie tylko kontekście: duszpasterstwa rodzin, a więc głównie sprawy rozwodników w nowych związkach. Podnoszą go zwłaszcza Niemcy, którzy chcieliby niezależnie od Rzymu dopuszczać tychże do Komunii świętej.

Papież opowiedział się także za „przemianę papiestwa”. Mówił o konieczności zachowania „istoty posługi” Piotra, ale o jednoczesnym „otwarciu się na nową sytuację”, odwołując się w ten sposób do Jana Pawła II.

Ojciec Święty mówił też o ogromnym znaczeniu instytcji synodu i synodalności Kościoła. Wtórował mu kard. Christoph Schönborn, arcybiskup Wiednia, który na życzenie Franciszka wygłosił otwierające celebrację rocznicy ustanowienia synodów przemówienie. Austriacki purpurat jest znany z dość liberalnego podejścia do niektórych ważnych kwestii duszpasterskich, jak choćby ocena związków niesakramentalnych.

Po kard. Schönbornie przemówienia wygłosili reprezentanci wszystkich kontynentów. Europę reprezentował… kard. Vincent Nichols z Wielkiej Brytanii, znany jako zwolennik strony umiarkowanie liberalnej, podobnie jak Schönborn chcący doceniać „wartości” w związkach niesakramentalnych, postulujący zmianę „podejścia” do Eucharystii w kontekście rozwodników w nowych związkach.

fronda.pl

 

Już 9 października wpis na blogu mówił o tym że grozi nam rozbicie Kościoła. Oto wpisy mówiące o tym.

Nauka Kościoła zagrożona. O „zmianie praktyki duszpasterskiej” zadecydują episkopaty?

oraz

Franciszek już zatwierdził decentralizację Kościoła w 2013 r.

Franciszek już zatwierdził decentralizację Kościoła w 2013 r.

Wiele portali katolickich, duchownych i świeckich jak i biskupów zastanawia się czy Franciszek zdecentralizuje Kościół. W związku z Synodem o rodzinie pojawiają się tytuły w prasie jak: „Dyscyplina sakramentalna Kościoła stanie się sprawą „regionalną”?” lub : „Austriacki biskup domaga się od Synodu „zbawiennej decentralizacji” Kościoła.

Żeby nie było iż to tylko tytuły to kilka zdań z tych artykułów:

……..Ojciec Jeremias Schröder  pytany przez dziennikarzy o zgłoszoną przez jednego z ojców synodalnych propozycję wprowadzenia diakonatu dla kobiet, przyznał, że jest ona bardzo śmiała. Nie była jednak podejmowana w trakcie wystąpień ojców synodalnych.

Natomiast inna propozycja, dotycząca delegowania rozstrzygnięć niektórych kwestii duszpasterskich w Kościele na poziom regionalny, powracała w wielu wystąpieniach w auli synodalnej i tylko 2-3 osoby wypowiadały się przeciwko niej. Dlatego o. Schröder uważa, że – „na obecnym etapie” prac Synodu Biskupów – wyraża ona dość powszechną opinię ojców synodalnych. Zastrzegł jednak, że trzeba poczekać do głosowania nad tą propozycją.

Wśród spraw, których mogłyby dotyczyć te regionalne rozstrzygnięcia, wskazał na… sprawę Komunii św. dla osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach cywilnych, oraz stosunek do homoseksualistów, który jest „bardzo uwarunkowany kulturowo”.

Tymczasem Franciszek zdecentralizował Kościół już w 2013 r. ogłaszając ADHORTACJĘ APOSTOLSKĄ EVANGELII GAUDIUM O GŁOSZENIU EWANGELII
W DZISIEJSZYM ŚWIECIE.

Oto pkt. 32 i 33

Ponieważ jestem wezwany, by żyć tym, o co proszę innych, muszę również myśleć o nawróceniu papiestwa. Jako Biskup Rzymu, winienem pozostać otwarty na sugestie dotyczące sprawowania mojej posługi, aby uczynić ją bardziej wierną znaczeniu, jakie Jezus Chrystus chciał jej nadać, oraz aktualnym potrzebom ewangelizacji. Papież Jan Paweł II poprosił o pomoc w znalezieniu «takiej formy sprawowania prymatu, która nie odrzucając bynajmniej istotnych elementów tej misji, byłaby otwarta na nową sytuację»[35]. Niewiele  poczyniliśmy w tym kierunku. Także papiestwo oraz centralne struktury Kościoła powszechnego muszą wsłuchiwać się w wezwanie do nawrócenia duszpasterskiego. Sobór Watykański II stwierdził, że w sposób analogiczny do Kościołów patriarchalnych, Konferencje Episkopatów mogą «dziś wnieść wieloraki i owocny wkład do konkretnego urzeczywistnienia się poczucia kolegialności»[36]. Jednak to życzenie nie urzeczywistniło się w pełni, ponieważ nie wyjaśniono dostatecznie statusu konferencji episkopatów, który by je pojmował  jako podmioty o konkretnych kompetencjach, łącznie z pewnym autentycznym autorytetem doktrynalnym[37]. Przesadna centralizacja zamiast pomagać, komplikuje życie Kościoła oraz jego dynamizm misyjny.

33. Duszpasterstwo w kluczu misyjnym wymaga rezygnacji z wygodnego kryterium duszpasterskiego, że «zawsze się tak robiło». Zachęcam wszystkich do śmiałości i kreatywności w tym zadaniu przemyślenia na nowo celów, stylu i metod ewangelizacyjnych swojej wspólnoty. Określenie celów bez stosownych wspólnotowych poszukiwań środków, aby je osiągnąć, skazane jest na przekształcenie się w czystą fantazję. Zachęcam wszystkich do zastosowania ofiarnie i hojnie wskazań tego dokumentu, bez zakazów i obaw. Ważne, by nie iść samemu, liczyć zawsze na braci, a szczególnie na przewodnictwo biskupów, przy mądrym i realistycznym rozeznaniu duszpasterskim.

Link do Adhortacji

https://w2.vatican.va/content/francesco/pl/apost_exhortations/documents/papa-francesco_esortazione-ap_20131124_evangelii-gaudium.html

Tak więc według nowego prawa Episkopat Słowacji może podjąć decyzję iż na Słowacji rozwodnicy mogą przystępować do Komunii a Episkopat Niemiecki może podjąć decyzję iż parom homoseksualnym będzie się udzielać ślubów. Wystarczy pojechać z Polski na mszę do Ostrawy i przyjąć komunię lub pojechać do Berlina i wziąć ślub pedalski. Zastanawiam się czy w  takim razie w niebie też będą oddzielne regiony dla zadowolonych z siebie cudzołożników, oddzielne dla  czynnych homoseksualistów i w końcu inne dla tradycyjnych katolików ?

 

 

13 kardynałów napisało list do Franciszka. Franciszek odpowiada że to on na Synodzie dowodzi.

Na  początku synodu trzynastu kardynałów katolickich obecnych na Synodzie napisało  list w którym stawiane są zarzuty co do nieprzejrzystości prowadzenia Synodu. Biskup Argentyński odpowiada, że to on tu dowodzi. Tymczasem z programu Synodu zniknął „Raport końcowy”.

Oto kardynałowie którzy napisali list, w kolejności alfabetycznej:

– Charles Caffara, arcybiskup Bolonii, z Włoch, teolog, były pierwszy prezydent Papieskiego Instytutu Jana Pawła II zajmujący się Studiowaniem  nad Małżeństwem i Rodziną;
– Thomas C. Collins, arcybiskup Toronto, Kanada;
– Timothy Dolan, arcybiskup Nowego Jorku, Stany Zjednoczone;
– Willem J. Eijk, arcybiskup Utrechtu, z Holandii;
– Peter Erdo, arcybiskup Esztergom-Budapeszt, Węgry, przewodniczący Konferencji Episkopatów Europy i sprawozdawca generalny trwającego Synodu jak i tego z 2014r.
– Gerhard L. Müller, były biskup Ratyzbony, Niemcy, od 2012 roku prefekt Kongregacji Nauki Wiary.
– Wilfrid Fox Napier, arcybiskup Durbanu w RPA, Zastępca Przewodniczącego trwającego  Synodu jak i tego z 2014 r.
– George Pell, emerytowany arcybiskup Sydney, Australia, od 2014 roku prefekt watykańskiego Sekretariatu Stanu do spraw gospodarki.
– Mauro Piacenza, Genua, Włochy, były prefekt Kongregacji do spraw Duchowieństwa.
– Robert Sarah, były arcybiskup Konakry, Gwinea, od 2014 roku prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
– Jorge L. Urosa Savino, arcybiskup Caracas, Wenezuela.

 

W liście, zwięzłe i jasno, trzynaście kardynałów zwróciło uwagę Papieżowi iż są pełni obaw oni sami jak i inni Ojcowie synodalni co do procedur Synodu. W ich opinii procedury są skonfigurowane dla ułatwienia zalegalizowania wcześniej określonych wyników w istotnych kwestiach kontrowersyjnych.

Oto tekst listu,  w języku włoskim.

Santità,

Mentre ha inizio il sinodo sulla famiglia, e con il desiderio di vederlo fruttuosamente servire la Chiesa e il Suo ministero, rispettosamente Le chiediamo di prendere in considerazione una serie di preoccupazioni che abbiamo raccolto da altri padri sinodali, e che noi condividiamo.

Il documento preparatorio del sinodo, l'”Instrumentum laboris”, che pure ha degli spunti ammirevoli, ha anche sezioni che trarrebbero vantaggio da una sostanziale riflessione e rielaborazione. Le nuove procedure che guidano il sinodo sembrano assicurare un’influenza eccessiva sulle deliberazioni del sinodo e sul documento sinodale finale. Così com’è, e poste le preoccupazioni che abbiamo già raccolto da molti dei padri sulle sue varie sezioni problematiche, l'”Instrumentum” non può adeguatamente servire da testo guida o da fondamento di un documento finale.

Le nuove procedure sinodali saranno viste in alcuni ambienti come mancanti d’apertura e di genuina collegialità. Nel passato, il processo di presentare proposizioni e di votarle serviva allo scopo prezioso di misurare gli orientamenti dei padri sinodali. L’assenza di proposizioni e delle relative discussioni e votazioni sembra scoraggiare un dibattito aperto e confinare la discussione ai circoli minori; quindi ci sembra urgente che la redazione di proposizioni da votare dall’intero sinodo dovrebbe essere ripristinata. Il voto su un documento finale arriva troppo tardi nel processo di completa revisione e di aggiustamento del testo.

Inoltre, la mancanza di una partecipazione dai padri sinodali alla composizione della commissione di redazione ha creato un notevole disagio. I suoi membri sono stati nominati, non eletti, senza consultazione. Allo stesso modo, chiunque farà parte della redazione di qualsiasi testo a livello dei circoli minori dovrebbe essere eletto, non nominato.

A loro volta, questi fatti hanno creato il timore che le nuove procedure non siano aderenti al tradizionale spirito e finalità di un sinodo. Non si capisce perché questi cambiamenti procedurali siano necessari. A un certo numero di padri il nuovo processo sembra configurato per facilitare dei risultati predeterminati su importanti questioni controverse.

Infine, e forse con più urgenza, vari padri hanno espresso la preoccupazione che un sinodo progettato per affrontare una questione pastorale vitale – rafforzare la dignità del matrimonio e della famiglia – possa arrivare ad essere dominato dal problema teologico/dottrinale della comunione per i divorziati risposati civilmente. Se così avverrà, ciò solleverà inevitabilmente questioni ancora più fondamentali su come la Chiesa, nel suo cammino, dovrebbe interpretare e applicare la Parola di Dio, le sue dottrine e le sue discipline ai cambiamenti nella cultura. Il collasso delle chiese protestanti liberali nell’epoca moderna, accelerato dal loro abbandono di elementi chiave della fede e della pratica cristiana in nome dell’adattamento pastorale, giustifica una grande cautela nelle nostre discussioni sinodali.

Santità, offriamo questi pensieri in uno spirito di fedeltà, e La ringraziamo per la loro presa in considerazione.

Fedelmente suoi in Gesù Cristo.

Czytaj cały artykuł  na stronie

http://chiesa.espresso.repubblica.it/articolo/1351154

Polecam też artykuł:

Prace synodu o rodzinie mają być… tajne. Kard. Baldisseri już o to zadbał

 

 

Sekretarz generalny Synodu chce kontrolować publikacje o Synodzie jak Stalin

Od początku Synodu czytam blog biskupa Gadeckiego który uczestniczy na Synodzie i na swoim blogu zdaje nam relację co się danego dnia wydarzyło. 7 października czytałem na tym blogu wpis biskupa pt. „Relacja abp. Gądeckiego z Synodu” – SESJA POPOŁUDNIOWA

TRZYMINUTOWE WYSTĄPIENIA OJCÓW SYNODALNYCH.

Dziś zaglądam na blog biskupa i widzę że wpis zniknął. Zainteresowałem się sprawą dlaczego już nie ma i znalazłem odpowiedź w internecie. Otóż Franciszek zakazał ojcom synodalnym publikacji wypowiedzi innych biskupów. Mogą publikować tylko własne wypowiedzi. Ktoś pewnie doniósł na biskupa Gądeckiego że on jednak opublikował wypowiedzi innych. Wykrycie takiego nieposłuszeństwa powoduje że  Sekretarz Generalny Synodu  Baldisseri, wysyła swoich komisarzy do danego biskupa  aby go ostrzec.

View image on Twitter

Follow

Nick Donnelly @ProtectthePope

++ Baldisseri & @FatherRosica attempt to stop Synod Fathers breaking their iron grip on the communication of #synod15

5:19 PM – 9 Oct 2015 · North West, England, United Kingdom

Na szczęście, szczęśliwie mamy zapisany, cenny kawałek historii katolickiej. Portal Fronda zdążył skopiować wpis z blogu biskupa na swój portal.

Oto zakazany tekst:

TRZYMINUTOWE WYSTĄPIENIA OJCÓW SYNODALNYCH

■ Abp Victor Manuel Fernàndez (Argentyna). Rektor Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego Argentyna. Mianowany członkiem komisji do wypracowania Relacji końcowej Synodu – Św. Tomasz z Akwinu naucza, że istnieje rozwój miłości. Oczekujemy wsparcia małżonków w rozwoju miłości. Za doktryną miłosierdzia musi pójść duszpasterstwo miłosierdzia.

■ Abp Joseph Edward Kurtz (USA). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych – Potrzebna jest formacja rodziny do udziału w posłannictwie Kościoła. Trzeba wychowywać małżonków do misji. Trzeba naśladować Chrystusa, który gromadził wokół siebie uczniów, kształtował ich i posyłał „po dwóch” do świata. Dzielił troski nowożeńców (Kana) i uczestniczył w życiu swoich przyjaciół: Marii, Marty i Łazarza. Już Dzieje Apostolskie mówią o małżeństwach zaangażowanych w ewangelizację.

■ Kard. Elio Sgreccia (Włochy). Emerytowany Przewodniczący Papieskiej Akademii Życia. – Należy tworzyć klimat gościnności oraz duszpasterstwo kontynuacji. Potrzebne jest towarzyszenie małżonkom i rodzinie przez całe życie.

■ Bp Nicolas Djomo Lola (Kongo) – Ekstremalne ubóstwo wpływa negatywnie na stan rodzin. Aby temu zaradzić potrzebna jest solidarność między rodzinami, kształtowanie życia społecznego w logice dobra wspólnego oraz dystrybucji międzynarodowej, zmiana struktur społecznych.

■ Kard. Timothy Michael Dolan (USA). Arcybiskup Nowego Jorku – Trzeba bronić tego, co Bóg objawił o małżeństwie i rodzinie. Naszym zadaniem jest popieranie zdrowej rodziny. Zagrożeniem dla rodziny są pewne prądy kulturowe, oraz podejście socjologiczne, itd. Aby służyć rodzinie, trzeba wychodzić od Słowa Bożego.

■ Bp Johan Jozef Bonny (Belgia) – Biskup Antwerpii. Wypada zauważać elementy pozytywne w związkach cywilnych, zwrócić uwagę na „Ziarna Prawdy”. Trzeba unikać wykluczania. Zostawić pole manewru biskupom lokalnym. Rozwijać wizję Kościoła jako rodziny – jedność w różnorodności.

■ Kard. Ricardo Ezzati Andrello SDB (Chile). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Chile – Rodziny ewangelizowane i ewangelizujące. Duszpasterstwo powinno być integralne i organiczne. Trzeba bardziej doceniać miłość ludzką, podkreślać więź między miłością a małżeństwem, towarzyszyć z miłosierdziem małżeństwom zranionym.

■ Kard. José Luis Lacunza Maestrojuán OAR (Panama) – Przewodniczący Konferencji Episkopatu Panamy – Mojżesz przychyla się do ludu, ustępuje. Dzisiaj też „twardość serca” sprzeciwia się planom Bożym. Czy Piotr nie mógłby być tak miłosierny jak Mojżesz?

■ Kard. Gérald Cyprien Lacroix (Kanada). Arcybiskup Quebec – Bóg kocha cię takim jakim jesteś, lecz nie zostawia cię w tym miejscu gdzie jesteś. Ten przekaz powinien dzisiaj odgrywać poważniejszą rolę niż do tej pory.

■ Bp Charles Edward Drennan (Nowa Zelandia) – Wielu odpadło od Kościoła doświadczając odrzucenia. Zmienić język potępienia na język miłosierdzia.

■ Abp Diarmuid Martin (Irlandia). Arcybiskup Dublina – Małżeństwo jest u nas poważane, a jednak w referendum opowiedziano się za uznaniem związków jednopłciowych. Kultura antagonizmu musi być ewangelizowana. Jak mówić o nierozerwalności zdradzanym kobietom, a jak zdradzającym je mężom?

■ Abp Romulo G. Valles (Filipiny) – W naszym kraju 80% to katolicy, a jednak prowadzimy dialog międzyreligijny. Konieczny jest również dialog wewnątrz-małżeński.

■ Jan Babjak, SI (Słowacja) – U nas rodziny są podobne jak gdzie indziej. Jezus nie obiecał uwolnienia od trudności. Trzeba podawać wino miłości zamiast wody Prawa. Tylko czyste wino ma dobry smak.

■ Kard. Béckara Boutros Raï, OMM (Liban). Maronicki Patriarcha Antiochii. Przewodniczący Synodu Kościoła Maronickiego – Konieczna jest więź między patriarchą i wiernymi. Potrzeba wsparcia Kurii Rzymskiej dla naszego Synodu.

■ Bp Antoine Nabil Andari (Liban) – W życie chrześcijan wchodzi ideologia. Mamy zatem tzw.wolną miłość, następuje absolutyzacja przyjemności. Językiem laickim mówimy o miłości i prawach. Nieobecny jest język św. Pawła.

■ Abp Sérgio Eduardo Castriani, CSSp (Brazylia) – W naszym społeczeństwie panuje przemoc we wszystkich formach; częste są nadużycia wobec dzieci. Ginie Amazonia. Trzeba promować godność osoby ludzkiej. Mieć przed oczyma Dokument z Aparecidy. Konieczne jest towarzyszenie duszpasterskie małżeństwom i rodzinom.

■ Kard. John Atcherley Dew (Nowa Zelandia) – Potrzebne jest towarzyszenie w trudnych, kryzysowych okresach. Trzeba być przyjacielem towarzyszącym. Próbować jednać zamiast potępiać.

■ Bp Henri Coudray, SI (Czad) – Małżonkowie potrzebują słuchać się wzajemnie oraz kierować się dynamiką miłosierdzia. Trzeba ewangelizować z czułością matki; mieć w sercu delikatną czułość samego Chrystusa.

■ Abp Heiner Koch (Niemcy). Arcybiskup Berlina – 5% katolików na Wschodzie Niemiec; z tych 50% nie chce zawierać małżeństw – inaczej rozumieją małżeństwo. Mimo tego trzeba przekazywać Radosną Nowinę o małżeństwie i rodzinie. Dlaczego wykluczenie z sakramentów? Wielu wychowuje samotnie dzieci, inni to uchodźcy. Umierającemu pomaga się – trzeba pomóc miłości umierającej w rodzinie.

■ Bp Tarcisius Ngalalekumtwa (Tanzania) – W naszym społeczeństwie brak dzieci traktowany jest jako przekleństwo. Za godne uznania uważa się także duchowe rodzicielstwo. Rodziny adoptują więc dzieci, a po adopcji często zdarzają się narodziny własnego dziecka.

■ Abp Blase J. Cupich (USA). Arcybiskup Chicago. – Małżonkowie często traktują rodzinę jako jednostkę ekonomiczną. Trzeba promować Kościół domowy, rodziny otwarte, zdolne integrować bliźnich.

■ Bp Joseph Kallarangatt (Indie) – U nas ogromna jest rola dziadków. Jest to kapitał duchowy, rola apostolska. Paterfamilias, materfamilias; ryt domowy – modlitwa

■ Abp Andrews Thazhath (Indie) – Emigranci gubią związek z Kościołem i sami się gubią za granicą. Przechodzą do innych wspólnot religijnych. Trzeba by Kościół towarzyszył emigrantom. Przydałyby się zgromadzenia zakonne, których charyzmatem byłoby misjonowanie wśród rodzin.

■ Kard. Giuseppe Bertello (Watykan) – Poważnym problemem jest praca nieletnich (to forma przemocy wobec dzieci) oraz dzieci żołnierze. Te dzieci opuszczają szkołę, ale bez ich pracy rodzina nie utrzymałaby się. Trzeba tworzyć struktury, by gwarantować dzieciom ich godność. Ważna i konieczna jest wspólna świadomość konieczności pomocy.

 

GODZINA SWOBODNEJ DYSKUSJI

 

■ Kard. Angelo Bagnasco (Italia) – Konieczna jest opieka duszpasterska nad rodziną. Co do niej niech wypowiedzą się kapłani. W owczarni często pozostają nieliczne owce. Synod winien słowo wsparcia dla kapłanów i ich pracy wśród rodzin. Należy pamiętać, że sytuacje trudne są czymś zwyczajnym. Trzeba wyrazić uznanie dla rodzin, które walczą i pozostają wierne złożonym przed Bogiem przyrzeczeniom małżeńskim, pomino przeciwności i trudu.

■ Patriarcha Fouad Twal (Jerozolima). Łaciński Patriarcha Jerozolimy. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Kraków Arabskich – Dziękuję za Mitis Iuex. Czy od 08 grudnia można z niego korzystać także w odniesieniu do spraw wcześnie otwartych?

■ Patriarcha Ignace Youssif III Younan (Liban) – Na naszych oczach dokonuje się niszczenie kultury i niszczenie ludzi. Prośba o uszanowanie ich tożsamości w krajach, dokąd wyemigrowali.

■ Kard. Stanisław Ryłko (Watykan). – Mówi się, że Kościół ma być jak „szpital wojenny”, ale wielu nie jest w takiej sytuacji, aby musieli iść do szpitala. Św. Augustyn pyta tych, którzy chcą pomocy, ale nie chcą się nawracać: „Dlaczego nas szukacie?”. Tak zachowują się też niektórzy ochrzczeni, którzy są w sytuacji nieuregulowanej, ale nie chcą przystąpić do sakramentu pokuty. Mamy więc nie tylko kryzys małżeństwa czy rodziny, ale bardziej kryzys wiary. 2 Tm 4,2-5: „Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań – ponieważ ich uszy świerzbią – będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”.

■ Kard. Reinhard Marx (Niemcy). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec – Zdumiony relacją kard. Erdő powiada, że potrzeba debaty o sakramencie małżeństwa. „Wszystko albo nic” nie jest rozwiązaniem. Nie należy pokazywać tylko negatywnych cech naszej kultury, bo nas ludzie nie zrozumieją.

■ Bp Lucas van Looy, sdb (Belgia) – Potrzeba edukacji i odkrycia bogactwa wkładu Kościoła w życie społeczne. Rodzina potrzebuje wsparcia Kościoła.

■ Patriarcha Grégorie III Laham, BS (Syria). Partiarcha Antiochii. Przewodniczący Synodu Kościoła Grecko-Melchickiego – Zawsze mówić „sakrament małżeństwa” a nie „małżeństwo”. Pokazywać duchowe piękno małżeństwa. Aby pomóc małżonkom, trzeba ukazywać im niezmienną, duchową, pozytywną wizję małżeństwa. Często nie jesteśmy zjednoczeni wokół tej pozytywnej wizji małżeństwa i rodziny. Jezus koryguje Mojżesza. Niestałość małżeństwa jest przeciw jego naturze.

■ Kard. Fernando Filoni (Watykan) – Dzisiejsza sytuacja w krajach, gdzie trwają prześladowania chrześcijan: dziewczęta są porywane i gwałcone; inne – nieletnie – przymuszane są do małżeństwa, albo zmuszane do prostytucji. Trzeba zatroszczyć się o ich reintegrację we wspólnoty parafialne.

■ Abp Tadeusz Kondrusiewicz (Białoruś). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Białorusi – Czym się tutaj zajmujemy? Mamy zajmować się rodziną a nie innymi związkami. Jeżeli zgadzamy się na sakramenty dla rozwiedzionych w powtórnych związkach, to popieramy rozwody.

■ Bp Pio Vito Pinto (Watykan). Dziekan Trybunału Roty Rzymskiej – Sprawy sprzed 08 października 2015 r. nie podlegają Mitis Iudex Dominus Iesus. Jeśli wyroki wydane zostają po 08 października, wówczas podlegają. Dzień 08 października będzie początkiem okresu przygotowania. Biskup musi być świadom ogromnej odpowiedzialności, jaką ponosi w związku z prowadzeniem tych procesów.

■ Patriarcha Louis Raphaël I Sako (Irak). Chaldejski Patriarcha Babilonii. Przewodniczący Synodu Kościoła Chaldejskiego – W Iraku nie rozumiemy do końca uciekinierów. Potrzebujemy wsparcia, aby oni nie musieli uciekać ze swojej ojczyzny.

■ Kard. André Vingt-Trois (France) – Jesteśmy więźniami relacji między życiem osobistym a społecznym. Nie znajdujemy logicznej formuły dla przezwyciężenia tego kryzysu. Pozostaje tylko uznać, że my również jesteśmy częścią tego zamentu, którego nie da się rozwiązać bez poczucia pokory.

■ Kard. Leonardo Sandri (Watykan). Prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich – Mówił o metodologii pracy w małych grupach. Pytał o to, na jakich tekstach mamy bazować.

■ Kard. Lorenzo Baldisseri – Wszystkie dotychczasowe uwagi nadesłane do sekretariatu synodu zostały uwzględnione w Instrumentum laboris. Do tego zostaną dodane owoce dyskusji ojców synodalnych nad trzema częściami Instrumentum laboris 2015.

■ Abp Paul André Durocher (Kanada). Przewodniczący Konferencji Episkopatu Kanady – Pierwsza część Instrumentum laboris 2015 jest czysto socjologiczna. Trzeba koniecznie uzupełnić ją o perspektywę wiary.

■ Abp Jorge Liberato Urosa Savino (Wenezuela) – Należy zachować wierność prawdzie o małżeństwie i rodzinie a także o Eucharystii. Dziękuję kardynałowi Erdő za piękny tekst Relatio.

■ Kard. George Pell (Watykan). Prefekt Sekretariatu ds. Ekonomicznych – Trzeba wszystko rozpoczynać nie od socjologii, ale od Słowa Bożego. Doceniamy wartość wolnej dyskusji, jednak trzeba jasnego wyjaśnienia różnicy pomiędzy modi a propositiones. Czy aktualny podziałInstrumentum laboris 2015 na trzy części jest do utrzymania? Dlaczego Komisja redagująca Relację końcową synodu została mianowana w takim składzie?

bjad/abpgadecki.pl

Źródło: fronda.pl

 

 

Nauka Kościoła zagrożona. O „zmianie praktyki duszpasterskiej” zadecydują episkopaty?

Australijski arcybiskup Mark Coleridge z Brisbane – bierze on udział w tegorocznej sesji Synodu Biskupów o Rodzinie – szacuje, że gdyby doszło do głosowania nad propozycją kard. Kaspera dotyczącą udzielania Komunii świętej rozwodnikom żyjącym w konkubinatach, to projekt ten zostałby odrzucony. Wielu ojców synodalnych nie chce, by tę skandaliczną kwestię poddać pod głosowanie. Mają inny pomysł na wcielenie jej w życie.

 

Biskup Mark Coleridge zastrzega, że jego szacunki są hipotetyczne i intuicja może go zawieść, ale w obecnej sytuacji prawdopodobne wydaje się przeformułowanie programu kard. Waltera Kaspera. Kwestia „podejścia duszpasterskiego” wobec rozwodników żyjących w grzechu śmiertelnym miałaby być rozstrzygana przez biskupów. Takie rozwiązanie mogłoby poprzeć – szacuje bp Coleridge – około połowy ojców synodalnych.

 

Australijski hierarcha stwierdził również, że postulat „złagodzenia” języka prezentowanego wobec homoseksualistów cieszy się dużym wsparciem ojców synodalnych. Zmiana miałaby polegać na tym, by Kościół wypowiadał się w sposób… mniej potępiający wobec homoseksualistów żyjących w związkach partnerskich. Zdaniem Coleridge’a taki postulat poparłoby około 70 proc. uczestników synodu.

 

Z sugestią, by pozostawić poszczególnym episkopatom „przestrzeń i odpowiedzialność” za metody duszpasterskie stosowane względem wiernych, wystąpił belgijski biskup Johan Bonny z Antwerpii. „Ważne jest – mówił – by Synod pozostawił przestrzeń i odpowiedzialność lokalnym biskupom, by znaleźli oni odpowiednie rozwiązania dla problemów duszpasterskich wobec tej części Ludu Bożego, która powierzona jest ich trosce”. W krótkim trzyminutowym wystąpieniu hierarcha dodał, że „lokalne Konferencje Biskupów mają szczególną rolę do odegrania”, by „pracować nad jednością w różnorodności z cierpliwością i kreatywnością”. Za takim podejściem opowiadają się duchowni niemieccy.

 

Na wtorkowej konferencji prasowej ks. Thomas Rosica – jeden z trzech duchownych z Watykańskiego Biura Prasowego, odpowiedzialny za briefingi z obrad w języku angielskim – stwierdził, że jeśli chodzi o osoby rozwiedzione i żyjące w nowych związkach, to „nie ma potrzeby szukania uniwersalnego rozwiązania złożonych problemów”. Jego zdaniem duchowni z różnych regionów powinni wypracować własne metody. – Nie jest konieczne uniwersalne rozwiązanie złożonych problemów, lecz potrzebna jest dyskusja w małych grupach – regionalnych, kontynentalnych i krajowych – by poszukać rozwiązań dla różnych obszarów, różnych problemów, które niekoniecznie są takie same na całym świecie – zasugerował ks. Rosica.

 

Jednak według kardynała George’a Pella z Australii, kwestia dopuszczenia do Komunii świętej katolików rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach w żadnym wypadku nie może być pozostawiona do rozstrzygnięcia episkopatom krajowym.  – Mamy tu do czynienia z podstawowymi kwestiami doktrynalnymi, które nie podlegają negocjacjom – mówił w rozmowie z portalem Aleteia. – Nowy Testament nie podlega negocjacji. Nauczanie Chrystusa odnośnie grzechu cudzołóstwa i ponownego małżeństwa, nauczanie św. Pawła o podstawowych warunkach udzielania Komunii świętej, nie podlegają negocjacjom – stanowczo podkreślał.

 

Hierarcha wyjaśnił, iż niezależnie od miejsca i czasu nauczanie moralne oraz warunki, jakie trzeba spełniać, by móc przystępować do Komunii świętej, są wszędzie takie same. Duchowny zapytany o to, czy zasady udzielania Komunii świętej to jest jedynie kwestia praktyki duszpasterskiej czy też doktryny, odparł: – Doktryna określa, jaka powinna być praktyka. Jeśli więc zmienimy praktykę, de facto zmienimy także doktrynę.

 

W 1981 roku papież Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio” napisanej po synodzie, który odbywał się w dniach od 26 września do 25 października 1980 roku w Rzymie, w punkcie 84 tego dokumentu zdecydowanie stwierdził, że niemożliwa jest – zarówno z przyczyn doktrynalnych, jak i duszpasterskich – zmiana praktyki Kościoła, zabraniającej udzielania Komunii świętej rozwodnikom żyjącym w konkubinatach. Kościół jednak na nowo potwierdza swoją praktykę, opartą na Piśmie Świętym, niedopuszczania do Komunii eucharystycznej rozwiedzionych, którzy zawarli ponowny związek małżeński. Nie mogą być dopuszczeni do Komunii świętej od chwili, gdy ich stan i sposób życia obiektywnie zaprzeczają tej więzi miłości między Chrystusem i Kościołem, którą wyraża i urzeczywistnia Eucharystia. Jest poza tym inny szczególny motyw duszpasterski: dopuszczenie ich do Eucharystii wprowadzałoby wiernych w błąd lub powodowałoby zamęt co do nauki Kościoła o nierozerwalności małżeństwa – nauczał Jan Paweł II.

 

Arcybiskup Charles Chaput z Filadelfii na środowej konferencji prasowej krótko skomentował pomysł pozostawienia w gestii biskupów lokalnych decyzji o udzielaniu Komunii świętej rozwodnikom: – Doprowadziłoby to do licznych podziałów w Kościele i to nie tylko pomiędzy episkopatami poszczególnych krajów, ale także na szczeblu diecezjalnym między samymi biskupami.

 

Agnieszka Stelmach

Źródło: www.pch24.pl

Trzeci dzień Synodu – konferencja prasowa

Informacje Rzecznika Prasowego Stolicy Apostolskiej
podczas konferencji prasowej 06 X 2015

1. Dotychczas głos zabrało 72 ojców synodalnych. 10 z Ameryki Łacińskiej, 7 z Ameryki Środkowej, 27 z Europy, 12 z Afryki, 8 z Azji i Oceanii, 6 z Krajów Bliskiego Wschodu. Najczęściej wypowiadali się w j. włoskim (23), angielskim (21) i francuskim (16).

2. W związku z wczorajszymi wypowiedziami ojców synodalnych w ramach wolnych głosów, kard. Lorenzo Baldisseri, sekretarz generalny synodu tłumaczył dzisiaj rano metodologię przyjętą podczas obecnego synodu. Wyjaśnił sens pracy w małych grupach (circoli minores) oraz funkcję mianowanej 7 września przez papieża Franciszka – podczas posiedzenia komisji przygotowującej synod – Komisji przygotowującej Relację końcową synodu.

3. Papież

Franciszek uznał za konieczne zabrać głos na początku obrad. Odnosząc się do wypowiedzi ojców synodalnych z poprzedniego dnia oświadczył, że
a. Doktryna katolicka o małżeństwie nie zostanie zmieniona;
b. Nie można sprowadzać całej dyskusji podczas synodu do Komunii eucharystycznej dla rozwiedzionych w powtórnych związkach cywilnych, jakoby był to jedyny temat synodu.
c. Obecny synod należy widzieć jako kontynuację synodu z ubiegłego roku;
d. Oficjalne dokumenty synodu 2014 to:
· Homilia Papieża na rozpoczęcie tego synodu
· Relacja synodu
· Homilia Papieża na zakończenie tego synodu
e. Sposób pracy został zatwierdzony przez Papieża, który uczestniczył w pracach Komisji przygotowującej synod. Polega on na tym, że:
· więcej jest pracy w małych grupach
· na pewnym etapie małe grupy będą łączone w większe całości
· uwagi z prac w małych grupach będą wprowadzane do Relacji końcowej synodu
· Komisja Przygotowujące Relację końcową będzie pracowała podczas całego synodu, a nie dopiero w ostatnich dniach przed jego zakończeniem.

Źródło: Blog  Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego

Watykanista o groźbie schizmy i „wielkiej manipulacji proceduralnej podczas synodu”

Xavier Rynne, watykański wysłannik „The Catholic Herald” obserwujący obrady ojców synodalnych już w pierwszym dniu Synodu o Rodzinie napisał, że zmiany proceduralne zastosowane podczas tegorocznej sesji są „nie do przyjęcia”, a „Kościołowi grozi wielka schizma.”

Synod – w jego przekonaniu, a także w opinii wielu watykanistów – został zmanipulowany. Wszystko zostało tak zaplanowane, aby sprzyjać głosicielom tez niezgodnych z nauczaniem Kościoła w kwestii udzielania sakramentów osobom uporczywie trwającym w grzechu.

W homilii wygłoszonej podczas Mszy świętej rozpoczynającej synod papież ostro potępił „faryzeizm i legalizm żydowski”. Wielu komentatorów nie miało wątpliwości, że Franciszek odniósł się w ten sposób do kardynałów zdecydowanie broniących tradycyjnej nauki o małżeństwie. Papież – wbrew wcześniejszym deklaracjom – zaprzeczył, jakoby był zwolennikiem faktycznie szczerej wymiany zdań między hierarchami.

Wielu ojców synodalnych skarży się, że nadzwyczajne procedury, które zdecydował się wprowadzić Sekretariat Synodu w porozumieniu z Franciszkiem, są „nie do przyjęcia”.

Podczas tegorocznej sesji – jak już wcześniej informował portal Pch24.pl –  dyskusja otwarta będzie skrajnie ograniczona do zaledwie kilku dni i hierarchowie będą mieli zaledwie 3 minuty na przedstawienie swojego stanowiska. To około 750 słów, czyli mniej niż typowa codzienna homilia Mszy świętej. Interwencje duchownych nie będą publikowane.

Większość dyskusji będzie odbywać się w małych grupach językowych. Ich wyniki także nie zostaną upublicznione. Co prawda, codziennie będą odbywać się briefingi Biura Watykańskiego, ale relacje dla mediów będą znacznie ocenzurowane. Wątpliwe jest, czy informacje prezentowane podczas konferencji prasowych będą rzetelne, co obiecywał kardynał Lorenzo Baldisseri, sekretarz generalny Synodu Biskupów, skoro ma je „filtrować” m.in. abp Bruno Forte. Duchowny, który w ub. roku wywołał skandal, wprowadzając do raportu okresowego – niekonsultowanego z ojcami synodalnymi – skandaliczne tezy wywołujące zgorszenie w sercach wielu wiernych. W tym roku abp. Forte został mianowany przez papieża sekretarzem specjalnym Synodu o Rodzinie.

Korespondent „The Catholic Herald” zauważa, że tegoroczne „zamknięcie obrad” dla opinii publicznej ma de facto służyć kontroli obiegu informacji przez urzędników Sekretariatu. W praktyce oznacza to, że raporty i tak będą „wyciekać” do różnych uprzywilejowanych dziennikarzy, którzy będą przedstawiać „fakty” w określony sposób, próbując kształtować opinię przychylną dla zwolenników zmian.

Duchowni, którzy będą się spotykać w grupach nie będą mogli zgłaszać propozycji. Spotkają się – jak napisał Rynne – jedynie po to, aby „porozmawiać sobie przy herbacie”.

Sam raport końcowy ma przygotować specjalna komisja, zdominowana przez zwolenników „nowego podejścia duszpasterskiego” do osób o nieuregulowanej sytuacji, tj. rozwodników żyjących w konkubinatach, sodomitów itp. Co ciekawe, do komisji nie trafił nikt spośród obrońców tradycyjnego nauczania, którzy w ub. roku zdecydowanie przeciwstawili się heretyckim propozycjom. Do komisji nie wybrano także żadnego amerykańskiego, kanadyjskiego, australijskiego czy polskiego delegata na Synod. Nie ma w niej także żadnego z czterech przewodniczących-delegatów Synodu. Są za to: kard. Baldisseri i abp Forte.

Absolutnie bez precedensu w najnowszej historii Kościoła jest to, że zrezygnowano ze zgłaszania propozycji i głosowania nad nimi. „Cała ta manipulacja wydaje się sprzeczna z duchem dialogu, promowanym wszak przez papieża” – pisze korespondent „The Catholic Herald.”

Publicysta podkreśla, że ubiegłoroczny synod osiągnął punkt krytyczny w połowie sesji. Tegoroczny synod może osiągnąć swój pierwszy punkt krytyczny w pierwszych dniach. Kościół zaś czeka wielki kryzys.

Źródło: http://www.pch24.pl

Papieski dokument synodalny jest już przygotowany przez grupę jezuitów, aby umożliwić komunię dla rozwiedzionych i innych z LGBT

Włoski dziennikarz Marco Tosatti ujawnia, że odbył się w tajemnicy RÓWNOLEGŁY SYNOD w Rzymie. Klika składała się prawie wyłącznie z  jezuitów. Opracowano niezbędne dokumenty posynodalne do realizacji. Jesli jest to prawda to proces synodalny jest fikcją.

Kliknij i czytaj całość

Przeczytaj również:

Październikowy synod odbędzie się na nowych zasadach. To wstęp do „reformy”?

No jeszcze coś z prasy niekatolickiej

Kliknij i czytaj

Tak więc mamy już Synod załatwiony. Swoje zrobią.

Włoski dziennikarz katolicki tak zareagował na te wiadomości.

„Model z Argentyny.
Synod organizowany przez Bergoglio to, knebel dla wszystkich, jak w systemach Ameryki Południowej. Tylko jeden z nich mówi i tylko jeden decyduje, za wszystkich. Tak wygląda przejrzystość i kolegialność obecnie w Watykanie”.

Dokąd zaprowadzi nas Synod?

Bunt w Watykanie? „Franciszek zrzucił maskę”

Bardzo proszę czytelnika z USA który zechce nam zakupić medaliki o zgłoszenie się na maila do mnie.

Po kuriach watykańskich krąży pismo punktujące „wszystkie grzechy Franciszka”. Wysocy rangą duchowni mają dość papieża – donosi niemiecki dziennik „Die Zeit”. Co zarzucają papieżowi i jakie mogą być konsekwencje ich działania?

Po decyzjach papieża związanych z procesem stwierdzania nieważności małżeństwa wielu hierarchów ma oskarżyć Franciszka o porzucenie ważnego dogmatu – podają zachodnie media.

 

Julius Müller-Meiningen, niemiecki watykanista, na łamach „Die Zeit” poinformował o rozprowadzeniu 7-stronicowej broszury wymieniającej systematycznie błędy i grzechy papieża. „Franciszek zrzucił swoją maskę” – miał stwierdzić jeden z wysokich hierarchów w Watykanie.

 

Dokument, którego niemiecką kopię ma posiadać watykanista „Die Zeit”, odwołuje się przede wszystkim do decyzji papieża, by uprościć i przyspieszyć proces kanoniczny o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Tekst krytykuje Franciszka za to, że dopuszcza do „de facto przyjęcia katolickich rozwodów„.

 

„Żaden z etapów przewidzianych w procedurach legislacyjnych nie był [w podejmowaniu tej decyzji] przestrzegany” – twierdzić ma autor broszury.

 

Niemiecki dziennikarz pisze, że tekst miał znaleźć się na biurkach najważniejszych kościelnych hierarchów. Nie było jednak oficjalnej odpowiedzi czy reakcji ze strony Watykanu.

 

Müller-Meiningen wskazał również, że łagodność z jaką wychodzi papież do wiernych, którzy żyją w konflikcie z doktryną Kościoła, może nie podobać się w Kurii i być powodem oburzenia wielu hierarchów.

 

Podobne głosy pojawiły się również niedawno w Stanach Zjednoczonych. Kardynał Raymond Burke, znany ze swoich konserwatywnych poglądów, powiedział francuskiej telewizji, że „przetrwa liberalne zmiany” oraz że zna granice władzy papieża: „Nie jest ona absolutna”. Kard. Burke dodał, że „papież nie ma mocy do zmiany nauczania czy doktryny”.
Anthony Faiola, dziennikarz „Washington Post”, stwierdza również, że hierarchowie kościelni nie byli tak mocno podzieleni co najmniej od lat 60.

 

Celem decyzji papieża na temat stwierdzania nieważności małżeństwa były przede wszystkim zmiany strukturalne: przyspieszenie i uproszczenie procesów legislacyjnych.

 

4 października ma rozpocząć się Synod o Rodzinie, podczas którego ta kwestia, obok udzielania komunii katolikom żyjącym w związkach niesakramentalnych, będzie jednym z najważniejszych tematów.

Źródło: denon.pl

Kryzys. Dokąd zaprowadzi nas synod?

Ponieważ redakcja zakazała kopiowania na inne strony tego materiału daję link który zaprowadzi do filmu który polecam wszystkim zobaczyć

 

http://www.youtube.com/watch?t=66&v=pqJcsl7pB7g

 

Ryzyko schizmy po Synodzie

Czas nieubłaganie płynie i coraz bliżej do Synodu którego tak wielu się obawia.

Prefekt Kongregacji Nauki i Wiary, kard. Gerhard Müller, przemawiając w Ratyzbonie ostrzegł że istnieje realna  możliwość poważnego podziału  wewnątrz Kościoła w kwestiach, które dotyczą małżeństwa i seksualności.

Odniósł się w szczególności do biskupów ze swojego kraju z  Niemiec, i powiedział, że ich roszczenia by odgrywać wiodącą rolę w określaniu polityki Kościoła powszechnego należy krytycznie ocenić, zwłaszcza w świetle masowego exodusu wiernych z Kościoła katolickiego w Niemczech.

Müller dodał, że Kościół nie powinien przyjmować sekularyzmu rozpowszechnionego w Europie Zachodniej. Mimo, że ten trend jest silny, to energiczna ewangelizacja może temu przeciwdziałać „, bo wiara przenosi góry.”

Müller skrytykował sposób, w jaki próbuje się zmienić doktrynę katolicką dotyczącą małżeństwa. Powiedział też, że ci, którzy są wierni nauce Kościoła są oczerniani i szufladkowani  jako „przeciwnicy papieża”, twierdząc równocześnie, że tylko papież i wszyscy biskupi w komunii z Nim są  świadkami prawdy objawionej.

Istnieje wielkie ryzyko podziału: „Musimy być bardzo czujni i nie zapomnieć lekcji z historii Kościoła”, kiedy to miała miejsce  protestancka schizma w 1517 roku, powiedział:.. „Nie możemy się zwieść, jeśli chodzi o charakter sakramentalnego małżeństwa, jego nierozerwalności, jego otwartość na dzieci. Duszpasterstwo musi mieć w związek z wiecznym zbawieniem stwierdził: „Tu nie chodzi o dostosowanie objawienia do  świata, ale aby wygrać świat dla Boga.”

Streszczenie Dzieckonmp na podstawie lastampa.it

Urywek orędzia mówiącego o schizmie.

środa, 13 lutego 2013, godz. 11.20

Moja wielce umiłowana córko, obecnie Niebo jest pełne szalonego gniewu, gdyż opuszczana jest Korona Cierniowa, by zdruzgotać Moje Ciało — Kościół Katolicki — na ziemi.

To proroctwo, przekazywane ci szczegółowo w ciągu ostatnich dwóch lat, doszło do skutku. Teraz, gdy Moje inne Objawienia wkrótce się zrealizują, tylko nieliczni z Moich wyświęconych sług będą w stanie ignorować Moje usilne apele, dawane ludzkości w tej bezbożnej godzinie waszej historii.

Oni, ta nikczemna grupa, rozpoczęli już swoją kampanię, aby pozbyć się z ziemi Prawdy Mojego Nauczania. Mój Święty Namiestnik został zmuszony do tego posunięcia i w rezultacie będzie ogromnie cierpiał. Masoneria przeniknęła Mój Kościół na ziemi i wkrótce schizma — jak przepowiedziane — wywoła podział i niepokój pośród Moich wiernych sług.

Wielu nie ma bladego pojęcia, jakie fałszerstwo im się prezentuje. Ani nie zdaje sobie sprawy, że fundament Mojego Kościoła, Kościoła Katolickiego, został rozbity w pył. W jego miejsce wzniesie się ohyda obrzydliwości, Ja zaś zainterweniuję i ześlę znaki, aby każdą duszę przestrzec, jak ważna jest modlitwa, umożliwiająca duszom odróżnienie Prawdy od fikcji.

To nie upadek Kościoła Katolickiego — który wkrótce stanie się ewidentny i który podzieli świat — to ich zaangażowanie w tworzenie Nowego Światowego Kościoła, jednej światowej religii, wprowadzi pogaństwo i kult fałszywych bożków.

Fałszywy prorok dobrze się przygotował się i nadchodzi jego czas. Wspólnie z antychrystem rzucą świat na kolana. Nie po to, aby czcić Boga — lecz bestię.

Nalegam na Moich uczniów, Moich Chrześcijańskich wyznawców, aby, wszędzie, gdzie się znajdują, zachowali spokój. Módlcie się o pokój i pozwólcie Mnie, waszemu Jezusowi, przewodzić wam w tym czasie.

Żądam od wszystkich Moich kardynałów, Moich biskupów i Moich wyświęconych sług, aby zjednali swoją owczarnię i zachowali wierność wobec Moich Nauk.